2013 Limes Nijmegen - Neurenberg

Dag 1. Elst - Xanten. 82, 1 km. Gem. 15,9

Op zondagmorgen drinken we koffie in Nijmegen bij de start van de fietsvakantie langs de Noordgrens van het Romeinse Rijk. Het is rond 10 uur en de stad is nog half in slaap. Vanwege werkzaamheden aan het spoor konden we niet verder komen dan Elst en hebben we de laatste 10 km gefietst.
Nijmegen is in de tijd van de Romeinen een belangrijke plaats. ......
We rijden de route met behulp van een GPS en dat is nog even wennen, maar het gaat snel als we over de dijk en landbouw weggetjes van de Ooipolder onze weg zoeken.  Aan onze rechterhand de stuwwal van Groesbeek Nijmegen die laat zien met welke kracht de Rijn zich in duizenden jaren een stroomgebied heeft gemaakt. In de beschrijving lezen we meermaals over dode en nieuwe armen van de Rijn. We rijden door een landschap dat in duizenden jaren is gevormd en waar je alleen maar een gevoel van nietigheid bij kan hebben.

Het is druk op de dijk met racefietsers. We rijden soms wel en soms niet parallel met de LF fietsroute. We stoppen bij het pontje van Millingen aan de Rijn en rusten wat uit. Hier is een klein natuurcentrum, maar - en dat dilemma zal steeds blijven - we nemen de tijd niet om dit te bezoeken. Een stel wandelaars dat met de bus is gekomen op deze zondagochtend om een stuk van het Pieterpad te lopen is net te laat voor de pont. Terwijl het nog geen 12 uur is - de vertrektijd - is de pont al vertrokken. Ze moeten nu een uur wachten.

Zonder dat we het goed merken rijden we Duitsland in. Het landschap is vlak met beschermende dijken, meren en boerenlandschap.
We zoeken naar een camping bij een Nivonhuis, maar dit bestaat niet meer en rijden door naar een camping iets noordelijk van het museum. Het is een huisjes park met een klein trekkers veld aan een zwemmeertje. We zijn de enige trekkers. We verbazen ons over de grote aantallen konijnen.

Dag 2. Xanten - Langst. 76,6 km 16,2 gemid.

We besluiten met alle bagage naar het Römermuseum in Xanten te gaan. Gelukkig kunnen we de fiets met bepakking en al in een kluis zetten. We lopen voor een aantal scholierengroepen door het museum. De rust om alle informatie tot je te nemen met gezellig kletsende jongeren die kris kras door het museum lopen valt niet mee. We huren een audiotoer en ik ontdek een aantal nieuwe dingen. Zo hadden de Romeinen al in hun tijd schoothondjes en verbaas ik me over de badcultuur van de bewoners. Zeker als je alle filmpjes ziet over hoe het thermen een ontmoetingsplaats was van de inwoners van de stad dan zie je bekende menselijke trekken die wen nu ook kennen van schoonheid en reinheid, sociale contacten, handel. Ook in de vele grafstenen van de soldaten en de wasbriefjes die de inwoners elkaar schreven worden met gemak 2000 jaar geschiedenis overbrugd. Het is een goed opgezet museum en een goede introductie voor onze tocht. We lopen niet door het buitenterrein en gaan verder  met onze tocht op weg om langs de Rijn.

De Rijn volgen betekent een afwisseling van natuur, dorpjes en industrie met daarom heen grote aan

en afvoer wegen. Een van de dorpjes is Kalkar dat een slechte naam heeft door de kerncentrale die nooit is afgebouwd, maar dat een heel aardig stadje blijkt te zijn. Soms komen we door een grotere stad. Het is er dan warm en lawaaiig en je moet goed op het verkeer letten. De meningen verschillen over dit stuk van de route. Overslaan of verdragen. De maker heeft geprobeerd de route zo groen mogelijk te maken en gezocht naar groene longen en achterafpaadjes.
We rijden door het brede dal van de Rijn en eten onderweg kersen van een boom die over de weg hangt. Soms is er flink klimmetje. De GPS track roept vragen op als we in de loop van de middag de aanwijzingen volgen en voor een dichte muur komen te staan bij een autoweg komen te staan. Een oude man die in de voortuin van zijn huis werkt geeft ons tips hoe we verder kunnen. Ook hier industrie en zoeken naar het fietspad langs de Rijn dat aangelegd is op en verhoogde winterdijk. Toch merken we weinig van de vele steden die er zijn omdat we vaak op de dijk of in de uiterwaarden fietsen. We pauzeren en Carla koopt een ijsje. En oude man zet een stalletje neer met bijbels die mensen gratis mee mogen nemen. Aardige man, maar ook wereldvreemd.

We staan op een camping in de uiterwaarden bij een veerpont. De beheerder leg uit dat een maand geleden het water nog 1.20 m hoogstond. Dat was sinds 23 jaar niet meer gebeurd. Hij vertelt veel kennis en ervaring te hebben met de waterstanden van de Rijn, maar zich toch wel zorgen had gemaakt over de installaties in zijn keuken. In ieder geval moesten alle vaste gasten hun caravan ophalen en op dijk zetten. Het is een rustige natuurlijke camping en bij het vertrek praten we een tijdje met twee fietsers die vanuit Regensburg zijn gekomen en ons tips geven voor campings op ons traject. Deze mensen gebruiken niet de route uit het boekje, maar de bordjes van de duitse routes die bij elk kruispunt zijn neergezet. Ze zijn gestart in Munchen en hebben daarna Regensburg opgezocht. Het valt me op dat ze de avond er voor de hele tijd in hun fietskleding lopen, terwijl ik me altijd graag even douche na een dag fietsen. Leuk die verschillen. De Romeinen hebben in dit gebied verschillende Castellums gebouwd, waarbij Xanten een zeer grote haven en handelsplaats was. Maar in het begin van de overheersing veroverden ze meer gebieden ten oosten van de Rijn langs de rivieren Leppe en Ruhr. Tot ze verslagen werden en zich terugtrokken op de Rijn als grens.

Dag 3. Langst - Keulen 72,8 km Gem. 16,3.

We vergissen ons een beetje in de afstand. Uiteindelijk toch ruim 70 km. Na een landelijk stuk komen we bij de stad Neuss. We kunnen kiezen tussen de rustige en de meer stedelijke variant. We kiezen voor het laatste, maar hebben daar spijt van. Hoewel de routemaker voor zoveel mogelijk groen en rust kiest, rijden we toch veel langs drukke wegen en industriewijken. Ook de stad is druk en vol met winkels. We rijden snel door en zoeken weer de Rijnoever en kruizen de monding van de Erft, het riviertje waar ik vorig jaar langs reed. We drinken koffie en lunchen langs het water. Het wordt warmer en we zoeken zoveel mogelijk de schaduw op.
Aan het einde van de middag rijden we langs de Rijnboulevard de stad binnen. De kathedraal steekt indrukwekkend boven de gebouwen van het centrum uit. Het is mooi weer en druk van de mensen. We rijden voorzichtig tussen alles en iedereen heen. Dat zal deze vakantie blijven: het verschil tussen voet en fietspad is in Duitsland wat onduidelijk. Fietsers mogen gebruikmaken van het voetpad mits ze voorzichtig rijden.

We laten de stad en rechts liggen en rijden door langs het chocolade museum in een trendy wijkje bij het stadscentrum en nemen het laaggelegen fietspad naar een voorstad van Keulen waar we op Camping Berger gaan staan. We vinden een plekje onder een boom dicht bij de rivier. Op het veldje tegenover ons komt een Zwitserse jongen staan, waar we wat contact mee krijgen. Hij vertelt ons dat het slecht weer wordt de volgende dag. We besluiten een dag extra te blijven. Op de camping veel fietsers en mensen die de stad bezoeken. Ik doe boodschappen in een dorpje in de buurt en na het eten gaan we snel slapen.

Dag 4. Rustdag Keulen. 26 km.

Met regenpakken

aan gaan we de stad in. Eerst dachten we met bus en tram te gaan, ook in verband met het stallen van de fietsen. We zitten in een overdekte afwas en kook ruimte te dubben. Als rond 12.30 uur de regen iets minder wordt kiezen we voor de fiets. We rijden onder aan de oever en het is lekker om zonder bagage te rijden. Vlak bij het station vinden we een stalling. We bezoeken de kathedraal en splitsen ons op. Ik bezoek het museum over de Romeinen en de archeologie van de stad. Carla gaat op zoek naar alto modewinkeltjes, maar is ook druk met het zoeken naar betere schoenen. Het museum dat ik bezoek is een beetje 'oud'  in de manier waarop de gevonden voorwerpen worden gepresenteerd. Meest in herinnering komen de spullen die zijn gevonden bij de aanleg van de metrolijn. Veel potten en sieraden. Ook informatie over de wijze waarop mensen begraven werden. Belangrijk museumstuk is de vloer van een Romeins gebouw waaromheen het museum gebouwd is. En tenslotte de godenbeeldjes die tentoongesteld zijn. Mensen gebruikten vele goden om hun geloof te beleven en zorgen aan te pakken. Je ziet een zeer eclectische manier van geloofsbeleving. Bijzonder.
We winkelen wat en zoeken naar Romeinse restanten, maar de stad is in de oorlog flink gebombardeerd en er zijn veel nieuwe gebouwen en het centrum heeft weinig sfeer. We rijden door de stad terug naar de camping en eten samen met de Zwitserse buurjongen de avondmaaltijd. We gebruiken opnieuw de kook ruimte en delen ons bekende toetje met de Zwitser. Hij vertelt dat hij accountant is, maar de ze tocht gebruikt om zich te bezinnen. Zijn plan is naar Denemarken of Zweden te fietsen en via Holland weer terug te rijden. Hij heeft hard gespaard voor een wereld fiets met Roloffnaaf en een bagagekar. Hij heeft veel gewicht bij zich. Grote tent en een dekkleed om zijn fiets onder te stoppen bij regen. Als ik iets daar over zeg, is zijn antwoord dat hij niet wil weten hoeveel gewicht hij bij zich heeft. Ook als het gaat om Kilometers is zijn antwoord dat hij het allemaal niet wil weten. Als hij snel ergens zou willen zijn zou hij wel met het vliegtuig gaan. Hij is geïnteresseerd in mijn powerbank en koopt er een bij de global world supermarkt. We wisselen mail adressen uit en beloven

foto's te sturen.

Dag 5. Keulen - Koblenz. 97,5 km. Gemid. 16,5

We staan om 7 u op en rijden om 9 u de camping af. We komen bijna gelijk achter een jong stel te rijden dat dezelfde snelheid heeft. We doen haasje over deze ochtend als het gaat om pauzeren.
Ik rij voorop en Carla volgt. We ontdekken dat het leuk is om samen te rijden en elkaar bij de les te houden ook gezien de verschillen in snelheid en kracht. Met name als er tegenwind is. De GPS maakt dat we makkelijk de weg vinden. Doordat ik niet goed op de route kijk komen we op een bedrijventerrein terecht. Als we terug fietsen worden we door een racefietser geholpen die aangeeft dat we eerst over het spoor moeten. Het is opvallend hoe behulpzaam de bewoners zijn als we wat bezorgd om ons heen kijken. We discussiëren over vasthouden aan het doel van 30 km als start van de dag of kiezen voor een leuk plekje in de schaduw ook als dat eerder is dan het gestelde doel. We stoppen na zo'n 26 km voor de koffie. Het voordeel van het fietsen langs de rivier is dat er veel bankjes staan.
We zien een fietser die een eigen ligfiets heeft gebouwd. Het ziet er niet helemaal uit, maar je ziet dat de man trots is op zijn eigen werk. De fiets wordt zorgvuldig op slot gezet aan een paal.
We maken veel kilometers en vaak langs de rivier zodat we weinig zien van de steden. Zo passeren we Remagen inclusief de restanten van de beroemde brug en vlak daarna de monding van de .

We moeten nog een beetje de filosofie van de routemaker ontdekken. Deze heeft een voorkeur voor onverhard rijden. Zo komen we op een smal pad tussen de rivier en de autoweg te rijden. Op de GPS ligt dit pad in het verlengde van een gewone weg. Na 2 km kunnen we rechtsaf naar de andere kant van de weg. Het is een beetje benauwend omdat we klem zitten tussen de muur van de weg die vier meter hoog is en we niet zeker weten of we weer terug komen in de bewoonde wereld. Het pad is weinig gebruikt en de planten groeien tot kniehoogte. Na de twee kilometer is er tot onze opluchting een onderdoorgang voor een rivier. Klimmend over de rommel van takken en balken brengen we de fietsen bij de weg en tillen deeen hek. Een vervelend avontuur dat goed afloopt. Vanaf dan kijken we goed of er een alternatief is voor onverharde paden.

tassen en fietsen over 

Vlak voor Koblenz is men bezig met reparaties aan de dijk of het fietspad. We rijden door een arbeiderswijk. Wel goed om dit een keer te zien. De camping bij de Deutsche Eck is bekend. Ik heb hier 38 jaar geleden ook gestaan met mijn Havo vrienden. De camping is wat steriel geworden met asfalt en net gras en ook de toiletgebouwen zijn splinternieuw. De prijs is er ook naar.

Na het eten rijden we nog ven door de stad die een aantal mooie pleinen heeft met oude gebouwen waaronder een Jezuïetencollege. Er is vanavond een tocht voor skaters die met politiebegeleiding en gesteund door lekkere housemuziek door de stad en langs de oevers rijden. Als we terug zijn snel slapen.

Dag 6 Koblenz - Heiden. Afstand 91,6 gem. 16 km.

We beginnen de dag meteen bezoek aan de Drei-eck. Op de monding van de Moezel staat een gigantisch beeld van een Keizer of Bismarck. Het geeft aan de plek een beladen nationalistische en serieuze sfeer. We rijden langs het Midden Rijngebied, dat door de UNESCO tot werelderfgoed is  verklaard. De Rijn is hier nauw en slingert nog al. We kennen het van de berg de Lorelei en het liedje Reisje langs de Rijn.
Voor fietsers is dit alles niet zo prettig omdat de trein, autoweg en fietspad door het zelfde nauwe spoor moeten. We rijden dus lang langs de autoweg. En als we naar beneden kijken zien we dat hier op de camping staan geen pretje is met de zon en het lawaai van het autoverkeer.
In het dorpje Boppard zien we de restanten van het Castellum en er wordt uitgelegd waarom na de verliezen die de Romeinen leden het nodig was de grens terug langs de Rijn te leggen. Er zijn in de Rijn stroomversnellingen te zien en de boten moeten hier goed oppassen in het juiste kanaal te blijven. Er zijn hier langs de route een paar aardige middeleeuwse dorpjes die verstopt zijn achter de spoorlijn. Het detoneert nogal. Een van de dorpjes is Bacharach. We lummelen wat en eten een ijsje.
We hebben genoeg kilometers gedaan en zoeken een camping. Deze is bij Bingen, maar als we de camping oprijden staat de sfeer ons erg tegen. Iets te veel bier en bratworst. We rijden door een natuurgebied in de uiterwaarde van de Rijd. Het pad is onverhard en nog wat modderig door de regen of de overstroming. Onze fietsen komen snel onder de modder te zitten, maar daar zijn ze voor gemaakt. Het pad is wel 8 km lang en we schieten niet erg op. We  zouden hier heel goed op een mooi plekje kunnen staan als we water bij ons hadden. De volgende camping is opgeheven, zo begrijpen we van een paar oude mannen op hun hangplek. Daarom rijden we verder naar de camping 5 kilometer verder op. We rijden op en achter de winterdijk en zien een sluit wat ons doet vermoeden dat de polder waar we in rijden een overstroomgebied is bij hoge waterstanden. In Heidenfahrt komen we op een Rijncamping aan het water met een café en restaurant. Er hangt, mede door het mooie weer een gemoedelijk sfeertje. We mogen midden op het centrale veld de tent opzetten en nemen de tijd om te douchen. Het is

verleidelijk om ook op het terras te gaan zitten,

maar we hebben een tas voor boodschappen = gewicht. Het uitzicht op de heuvels en het zwoele windje vanuit de Rijn maakt dat dit een heerlijk plekje is.

Dag 8. Heiden - Mainz 25 km.

We hebben in twee dagen 190 km gereden en dat is wel te merken. We staan vroeg op, maar alles gaat niet zo snel. We peddelen naar Mainz en komen op een rommelmarkt terecht. Carla is goed in het spotten van alto-vrouwen die mogelijk leuke kleren in de verkoop hebben. Ze loopt met fiets een stuk langs de kramen. Ik wacht in de schaduw. Daarna zoeken we het centrum op en spreken de vrouw aan die we al een paar dagen tegen komen. Ze is met een mountainbike en een klein tasje achterop en verder heeft  ze een rugzakje bij zich. Ze komt uit Basel en fietst alleen van Amsterdam naar Straatsburg. Elke dag slaapt ze in B&B. Ze spreekt niet heel goed engels, maar we begrijpen dat het een heel avontuur is. We kletsen wat over onze route en de Limes.

Op een terras lezen we wat en ik probeer dingen uit met de GPS. Het is heerlijk in de schaduw onder het genot van een kop cappucino. We bezoeken de kathedraal en kopen een hemd met lange mouwen i.v.m. de zon. Dan bezoeken we een romeinse tempel die ontdekt is bij het bouwen van een winkelcentrum. Men heeft de opgraving nu geintegreerd in de bebouwing. De tentoonstellig is erg boeiend. Het gaat over de wijze waarop de inwoners van de stad/Castellum omgingen met hun religie en problemen. Men offerde poppetjes en vogeltjes om de goden goed te stemmen. Opvallend ook dat de Egyptische God Isirus deel uit maakte  van de religieuze horizon. Je beseft dan heel goed hoe groot de wereld was van de toenmalige Romeinen.

We eten wat aan de rivier en besluiten (na discussie) om in Mainz te blijven. Het is al laat en warm en de volgende camping is 50 kilometer verder. De camping is ingesteld op fietsers. Er zijn overdekte picknickbanken. Er staan zo'n 30 trekkerstenten bij elkaar en we komen in contact met een gezin dat vanuit Basel naar Nederland fietst langs de Rijn. Ze zijn met een weekend kaart met zijn vieren voor 50 euro naar Basel gereden. Het kostte wel ruim 12 uur, maar het is voor een gezin een mooi bedrag. We fantaseren met de jongens van het gezin wat over twee oudere fietsers die samen zijn, maar ieder wel hun eigen kleine trekkerstentje  op het veld hebben. Ook staat er een man die uit Istanboel komt en verder twee stellen met ieder een Koga tandem.

Dag 8. Mainz- Steinheim 58,7 km 16,2 gem.

Vanwege de verwachtte hitte staan we om 6 uur op. Het is lekker fris en rustig en we rijden om 7.45 u weg. We verlaten de Rijn en zullen vandaag langs de Main fietsen. Na zo'n 20 km gaat de route naar de zuid oever, maar er is alleen een trap. We rijden door omdat ons beloofd wordt dat er in het weekend om 9 uur een fietserspontje rijdt. Als we deze vinden bij Eddersheim gaat deze pas om 10 uur. We rijden door en Volgen vanaf Höchst de zuidoever van de Main. We drinken koffie en kletsen wat met een oudere man die ook op weg is. Hij vertelt dat het fietsen voor hem een revolutie betekent heeft. Hij had altijd een zittend beroep als chemicus en besloot na zijn pensionering te gaan fietsen. Vaak alleen omdat je dan geen rekening hoeft te houden met de snelheid van anderen. Zo had hij de totale grens van Duitsland gedaan. In totaal 4000 kilometer. Erg inspirerend en wijs vonden we hem. Hij vertelde over de Ironmanwedstrijd die in Frankfurt werd gehouden op deze dag. Als we langs de boulevard rijden zien we standjes van sponsors en aan de overkant fietsers. De wedstrijd bestaat uit 3,5 kilometer zwemmen, 180 km fietsen en de hele marathon. De winnaar zo lazen we in de krant de volgende dag had er bijna 8 uur over gedaan. Bijzonder dat iemand dat kan, maar ook bijzonder dat de lichamelijke conditie en technische mogelijkheden deze afstanden mogelijk maken. Rond 13 u is het zo warm dat we bij de eerstvolgende camping stoppen. Het is zondag en er zijn veel mensen actief met bootjes op de rivier. We staan vlak bij het water en schuilen onder een boom voor de zon. We hebben tijd om te lezen en te slapen. In de  avond bezoeken we het oude stadje Steinheim en drinken wat op een terras. Oud en nieuw komen mooi bij elkaar want aan de andere kant van de rivier is een housefeest en de beats van de muziek waaien over ons plein heen.

Dag 9. Steinheim - Eichenbuhl 82,3 gemid. 17,5

We passeren opnieuw Steinheim en gaan bij Seligenstadt over de Main naar de noordoever. We doen boodschappen en ontmoeten een stel uit Bonn. Hij heeft bijna alle bagage op zijn fiets en zijn vrouw heeft twee voortasjes achterop een soort racefiets met dunne banden. Opnieuw veel vragen die je niet stelt.

Vlak voor het kasteel van Aschaffenburg drinken we koffie en rijden daarna door de stad om via de brug over de rivier weer op de zuidoever te komen. We zijn inmiddels de grote steden wat voorbij en het wordt wat landelijker. We hebben wind mee en de fietspaden zijn goed. Rond 13 u hebben we al 60km afgelegd. We komen aan in Miltenberg en doen boodschappen. We kletsen met een stel waarvan de man ook een Santos fiets heeft die hij zichzelf cadeau heeft gedaan bij zijn pensionering. Leuke mensen en leuke verhalen zo bij de Lidl voor de deur. Thema is bagage en gewicht. Hij had besloten om toch een dik boek mee te nemen, terwijl dat natuurlijk niet kan volgens de toerfietsers. Carla is van dit soort eigenwijzigheid erg gecharmeerd. Ze vertellen ons dat ze erg genoten hebben van de afdaling die ze net hebben gehad en ze wensen ons succes met de klim die ons juist staat te wachten.

We klimmen licht ophoog een nieuwe rivierdal in. Nl. dat van de Erfa. Het is een kilometer of 6 tot we bij de camping zijn. We krijgen een klein trekkersveldje aangewezen in de schaduw, achter het toiletgebouw.
beetje vergane glorie, maar de toiletten en douches zijn schoon. Ik breek de sleutel, maar krijg wel een nieuwe. Wat later dan ons ontmoeten we twee medefietsers. Miki en Hans waarmee we de maaltijd aan de picknicktafel gebruiken. We kunnen erg lachen om de observaties van Hans. Hij is een droge Rotterdammer die ontslagen is als drukvoorbereider en via free lance werk wat inkomen probeert te vergaren. Ik vertel over mijn situatie. In de verhalen die  ze over hun vakantie vertellen zie je een andere insteek van fietsvakantie. Ze nemen veel tijd om de lokale gebruiken en nieuws te verzamelen. Bijvoorbeeld door lokale kranten te kopen en zo te lezen wat er speelt. We zullen hen de komende dagen meer tegen komen.
Het is een 

Dag 10 Eichenbuhl- Bad Mergentheim 60,4 km 15 km gemid.

We zijn om 6 u wakker, maar opruimen en vertrekken gaat niet zo snel. We beginnen met een klim van 10 km van 3-5 %. Dat is nieuw voor ons. De klim is niet echt zwaar, maar is wel lang. Na het dorpje Hardheim zien we dat we nog verder moeten klimmen naar Schweinberg. Het dal is nu meer open maar er zitten nog wat scherpe hellingen van 7% in. Omdat we zo hoog zijn dalen we daarna sterk. Deze top is de waterscheiding tussen het gebied van de Rijn en de Donau. Dit wordt volgens de reisgids aangegeven met een informatiebord,  maar we zien deze niet. In het mooie dorpje Tauber-bischofsheim gaan we op zoek naar gas voor onze brander. De sportwinkel verkoopt wel branders, maar geen busjes. Gelukkig worden we doorverwezen naar de dumpshop die de juiste bus heeft. Dit is ook het plaatsje waarvandaan we een nieuwe rivier volgen n.l. de Tauber. Het is een populaire route, want we treffen veel fietsers. Een benaming die we veel tegen komen is de Romantische Strasse, een fietsroute van Würzburg naar de Alpen, die parallel met de Limes loopt.
We hebben discussie over doorfietsen of stoppen. Reden is dat er over twee dagen pas een camping is na 50 km. Als we nu stoppen is de dag van morgen ook noodzakelijk kort met een etappe van 50 km. In het stadje Bad Mergentheim lopen we op het station binnen om de terugreis te plannen. Ons

wordt duidelijk dat er geen fietsplaats meer is in een intercity. We bedenken een beetje wat ons vertrekstation gaat worden. We kletsen wat bij een ijs winkel en komen onze vrienden van de afgelopen camping weer tegen. Ook ontmoeten we een stel dat op weg is naar Egypte. Door alle druktes vergeten we goed in het stadje rond te kijken. We staan deze avond met drie stellen op dezelfde camping. De GPS is zeer behulpzaam om de camping te vinden die drie km buiten het stadje ligt. We brengen de avond door met Miki en Hans.

Dag 11. Bad Merentheim- Detwang 52,5 km. Gemid. 15,7 km.

Het is een korte etappe en we nemen de tijd. We komen de medefietsers van de camping tegen in Weikersheim en drinken samen koffie. Onze tempo's verschillen daarna zo dat we elkaar weer uit het oog verliezen.  We rijden iets meer door dan de anderen (of hebben minder bagage). Er zit opnieuw een flinke klim in het parcours, maar we genieten van het uitzicht over het dal bij de middag lunch. Redelijk gemakkelijk en vroeg komen we aan op de camping in Detwang. We gaan lekker douchen om 14.30 u, lezen en luieren. Om 17 u pakken we de fiets om het stadje Rothenburg dat is aangekondigd als - dit moet je gezien hebben. Het stadje is oud, middeleeuws, groot, ommuurd en toeristisch. Er komen veel Aziaten die een voorkeur hebben voor de lieflijke middeleeuwse architectuur in de stad. We kopen 'sneeuwballen', de lokale lekkernij waarover we onderweg gehoord hebben van een meisje die met haar van oorsprong Nederlandse moeder boodschappen doet. We lopen door het stadje en duiken een kerst winkel in die enorm groot is. Een vreemde ervaring.

Terug op de camping maken we wat eten en ik help de fietsers die naar Egypte rijden met hun rem. Daarna proeven we de sneeuwballen bij de koffie. Ik ben niet onder de indruk van dit gerecht van mail en suiker. Het heeft een gefrituurde vette smaak.

Dag 12 Detwang - Gunzenhauzen. Afstand. 68,6 km. Gemid. 16,7 km.

We rijden onder Rothenburg langs, dat zo'n 150 m  boven ons ligt.  We klimmen 2 km met 7% percentage. Dan blijven we op een hoogvlakte die wat saai is. We hebben wind mee en rijden langs de rivier Altmuhl. Het landschap lijkt op dat van Frankrijk. Kleine boeren dorpjes en verder weinig bewoning. We komen bij een dorpje waarvan de brug over de rivier opgeknapt wordt. Als we wat om ons heen kijken komt er een man naar ons toe die op zijn fiets springt en ons een alternatieve route laat zien. Mooie dingen. Het laatste stuk gaat langs een brede Altmuhle die in een groot meer uitmondt. Opnieuw probeert een oudere man ons op weg te helpen. We kiezen voor de wat er sport camping aan de overkant van het water. Er is nog voldoende plek en na wat opknappen doen we in de stad boodschappen. Ook kopen we kaartjes voor de trein op zaterdag vanuit Neurenberg. We weten dan nog niet wat ons overkomt.
De man die ons die middag met de brug heeft geholpen komen we weer tegen bij de Lidle.

Dag 13 Gunzenhausen -Weissenburcht. Afstand. 25 km.

We sluiten deze fietsvakantie af met een korte rit. Doel is opnieuw een mooi middeleeuws stadje. Om daar te komen klimmen we een paar keer en komen op een oude romeinse heerweg terecht. We drinken koffie bij een bijzonder uitzichtpunt. Er is niemand, het is heerlijk rustig en we worden er stil van. We dalen af en mogen dan gelijk weer naar boven met een klim van 10%. Dat kunnen we na al die dagen wel aan. In Weissenbruch rijden we rond en lopen door het Limes-museumpje dat in het info-centrum is gevestigd. Leuk om nog even te zien met welke technieken onderzoek wordt gedaan naar de Limes en hoe lang men daar al mee bezig is. Maar het is wel goed zo. We hebben geen rust en concentratie meer en we rijden daarom naar het station om daar de trein te nemen naar Neurenberg voor onze laatste nacht. Een vrouw helpt ons met de kaartautomaat van de Deutsche Bahn. We vragen bij het informatiecentrum om een stadsplan en rijden naar de camping. Onderweg komen we langs de Leopoldhalle, een zeer groot stadion dat gebouwd is door de nazi's en waar van 1933 tot en met 1938 de nationaalsocialistische partijdagen werden gehouden. We rijden ook over een lange brede boulevard, de 'grosse Strasse' waar ongetwijfeld parades zijn gehouden. Met informatieborden wordt de bezoeker uitgelegd wat de geschiedenis van dit gebied is.

We zien in het park tenten staan en melden ons aan. Er is verwarring en we betalen te veel voor een onduidelijke plaats. Wat blijkt is dat we op een festivalterrein staan. Vooral mannen die autoraces bezoeken die in de stad worden gehouden. Ik ga op zoek naar de echte camping en die blijkt vol te zijn. We leggen ons erbij neer dat we niet zoveel zullen slapen. De bedoeling is dat we om 7 uur de trein nemen. We gaan de stad in en eten wat. Om 21 u gaan we terug en maken een praatje met de mensen om ons heen. Leuke lieve mensen. Er staat een stel uit Oostenrijk met een kleine camper beide werkzaam in het onderwijs. Ze komt me een bord brengen als ik bezig ben om de boter over te doen in ons schroefbakje. Zo komen we aan de praat over leven buiten de stad en de nieuwe electrische fiets van de vrouw. En ik klets met twee broers uit Regensburg waarvan de ene broer de andere broer dit weekend cadeau heeft gedaan omdat hij heeft meegeholpen met het verbouwen van

het huis. 

Dag 14. Neurenberg - Haarlem

We staan om 5 uur op en halen tot onze verbazing de trein van 6.05 op het centraal station van Neurenberg. Het is nog rustig in de trein en we slapen en eten bij. Het zal een hele zit worden, maar tegelijk hebben we een paar mooie ontmoetingen. Zo is er een aanstaande bruidegom die met zijn vrienden op stap is en die met een schort voor en schoonmaakmiddel en doekje allerlei opdrachten krijgt. Ik vraag hem mijn fiets schoon te maken. Dat weigert hij omdat de fiets te vies is, maar ik vind een stukje is ook goed. Hij poetst de bidonhouders en ik stop hem wat geld toe. Op het traject Koblenz - Emmerich zitten we een tijd te kletsen met een Amerikaanse jongen op Europa reis. Ook een wat ouder stel dat veel fietst en die hun Ruhrtocht gaan afmaken die in onze coupé zitten. Het maakt dat de tijdsbeleving erg snel is. We z ijn rond 15.30 u in Emmerich. Dan rijden we met de fiets naar Zevenaar en pakken daar om 17.30 u de trein naar Haarlem, omdat we net de trein missen en de volgende te laat is wegens technische problemen. Tussen Amsterdam en Haarlem komen we nog in gesprek met twee vrouwen van onze leeftijd die voor een week de Hanzetocht hebben gedaan. Het valt ons op dat je gemakkelijk in contact komt met fietsers. Er is veel herkenning en behoefte om te delen. Maar dat geldt ook voor hondenbezitters en fans van autoracen zo hebben we gemerkt.

Thuis kletsen we bij met de buren en horen dat er wel wat zorgen zijn geweest over zoon Gijs. Maar het ziet er allemaal goed uit en het lijkt een eeuwigheid geleden te zijn dat we hier wegreden.