maandag 27 juli 2015

Hannover Haarlem






















Woensdag reisdag
We pakken de trein van 7.32 en via een overstap in Amsterdam en Almere Centrum komen we in de intercity Leiden-Groningen. Dan een Boemel naar de Duitse Grens:  Bad Nieuwe Schans en Leer. Dan een verrassing. We hoeven niet ruim een uur te wachten, maar kunnen gelijk overstappen op de regionale trein naar Hannover. Het resultaat is dat we om 14.38 uur de stationshal van Hannover uit kunnen lopen. Altijd is de reis nog een hele zit. Je loopt wat slaapt wat. Kletst met de anderen, maakt een Sudoku enz. Ook de jongens proberen een korte nacht in te halen. Het was gisteravond 12 uur.
In Hannover lopen we eerst zomaar het winkelgebied in. Het is toch slimmer eerst op zoek te gaan naar een stadskaartje,  te vragen naar de highlights. Ook wil ik weten of er kaarten zijn met fietsroutes in het gebied. Vlakbij het station zit de VVV. De vrouw heeft er weinig zin in. Ook heeft ze geen simpele kaart met fietsroutes. Wel een prijzige waar we in een dag van af fietsen.  Dan zoeken we onze weg. We zien een oud stadhuis dat meer op een kerk lijkt. We lopen door de markthal en kopen wat olijven en feta. oud centrum, waar we door heen lopen. Langs een lang meer zakken we naar het zuiden op weg naar de camping. Dit is een huisjes park met ook nog wat kampeerplaatsen. Ik moet voor de twee kleine tenten apart betalen. Totaal een kleine 40 euro. De plek is het waard, de voorzieningen niet.



Na het eten gaan de jongens voetballen en kaarten. Ik Klets nog wat met het stel over hun ervaringen in Berlijn. Fietsen, Tempelhof, Vignet, Mauerpark, ontbijten, Friedrichshaen, kwamen zo aan bod.
Terug bij de tent ligt D. al te slapen.


Donderdag Hannover- Porta Westfalica




Wekker om 7 uur. 9 uur wegrijden. We hebben gekozen voor een route die dwars over 2 heuvels van 300 m gaat.  Even de krachten testen en wat zien van het Teutenburgerwald . Om op de route te komen zoeken we kriskras door het land onze weg. De klimmetjes gaan over onverharde bospaden, terwijl de afdalingen over asfalt gaan. De eerste heuvel is vrij breed. D. herinnert zich de strijd om de bolletjestrui van vorig jaar en daagt W. steeds uit. D. heeft een goede dag. Na de eerste klim drinken we halverwege de afdaling bij een bankje koffie. Ik maak de derailleur van W. z'n fiets. Het is geen stabiel weer vandaag. Dan weer lichte miezer en dan weer een warme zo'n. De hele dag gaan kleren aan en uit. De tweede klim begint met een grasweg langs een graanveld en duikt dan langs een beekje het bos in. Gestadig omhoog. Het laatste stuk is zo steil dat we moeten lopen. 18%.Aan het begin van de afdaling is een mooi uitzichtpunt, waarna we verder afdalen over een aantal karrensporen. Dan verder naar beneden over de gewone weg. Jammer dat het steeds een beetje regent en we onze kleren moeten wisselen.
Als we in het Weser dal aankomen rusten we en eten wat voordat we naar Rinteln rijden. Ik ben hier als puber een paar keer geweest met buren. Ik kan me niet meer precies herinneren waar de camping is geweest waar we toen speelden en steentjes in het water van de rivier gooiden.
We doen boodschappen en Gijs wil graag cola om te drinken. Hij koopt 6 kleine flesjes, maar dat betekent ook 6 keer pfand. = 1,50.  We krijgen geen geld, maar een tegoedbon. Als we deze bij de volgende Lidle willen verzilveren kan dit niet, omdat dit alleen dezelfde filiaal kan. Hier trappen we niet meer in. Na Rinteln gaan we op zoek naar een camping. De route gaat bij Porta Westfalica over een kam. Het stadje hier heet Minden en heeft een stadscamping. Langs de Weser zit ook een camping in een watergebied. Am Westerhoven. We gaan hier kijken. We rijden door een vlak gebied met landbouw weggetjes en langs een reusachtige mijn machine. De camping is groot, chique, saai en niet aantrekkelijk.

We rijden iets verder terug het Weserdal omhoog en komen bij een campingvereniging waar een van bewoners ons een plekje wil geven. De jongens scoren een bank en ik krijg uitleg over het toilet gebouw en dat ik de sleutel morgen in de tent moet leggen. We gaan achter een bosje uit de wind staan en proberen nog wat zon te scoren. We koken en kijken hoe een man op de rivier met een waterscooter razendsnel baantjes trekt. De camping ligt langs de snelweg Oberhausen-Berlijn. Het valt op hoeveel lawaai onze kant op waait.

Vrijdag. Weser bocht - Osnabrück



De zon die beloofd was schijnt niet. Ik ben vroeg wakker en doe een wasje. Ook scoor ik wat papier uit de toilet om te gebruiken bij het afdrogen of bij andere viezigheid. We breken alles af en gaan op zoek naar een weggetje om weer op de route te komen. Eerst moeten we de Wezer over. Dit kan bij de snelweg A2. Dan rijden we de stuk naar het noorden langs de rivier. We zien duidelijk de kam liggen waarachter onze route ligt. Op de kaart is een fietspad te zien dat over de kam gaat. We rijden er naar toe en klimmen flink omhoog (8-9%). Het fietspad is echter een dichtgegroeid  karrenspoor. We dalen weer een beetje en nemen nu een asfaltweg. Het glijdt lekker omhoog. Niet te stijl en niet te flauw. De jongens zijn al boven als ik aankom. Dan lekker afdalen met een paar haarspeldbochten. Dan zitten we weer in een vlak land.
Aan de ene kant prettig om vlak te rijden en kilometers te maken. Aan de andere kant saai en recht. 
We houden koffiepauze bij een evangelische kerk waar een mooi muurtje staat. De jongens spelen wat met een voetbal en schieten op de muur waar een soort mieren op kruipen. Ik haal na de koffie water bij de overbuurvrouw die de was op hangt. Ik vertel iets over de fietstocht en ze staat er op dat we mineraalwater in de bidons doen. Moeilijk om te weigeren, maar niet helemaal handig omdat het koolzuur ontsnapt en spettert op je benen. Dan verder op onze toer. We rijden parallel aan de heuvelketen en doen bij een wat grotere plaats boodschappen. We proberen ons flessenbonnetje in te leveren bij een nieuwe Lidl, maar dat kan helemaal niet. We eten wat in Preussisch Oldendorf bij een oud kerkje en weer verder. De route gaat door een klein stukje bos. Een kleine afdaling. De fiets van W. loopt vast doordat de ketting achter de tandwielen schiet. Het gevolg is dat de derailleur afbreekt. We schrikken omdat het lijkt of de vakantie er op zit. We passen de fiets aan door de ketting in te korten. Dan verder.

In het stadje Bad Essen vragen we advies bij een fietsenmaker. Deze laat zien dat het een extra stukje metaal is waar de derailleur aan vast zit. Hij heeft dit tussenstukje en we kunnen de derailleur weer vast maken. Buiten de winkel repareren we de ketting weer en stellen de derailleur. Bad Essen is een mooi historisch plaatsje, maar we hebben niet de rust en tijd om uitgebreid rond te kijken. Het is al vier uur en we moeten nog 25 tot aan Osnabrück. Dan klimmen we plotseling weer over de kam heen en rijden door een mooi heuvelig stukje van het Teutenburgerwald. Rond 18.30 uur rijden we de camping van Osnabrück op. De eigenaar is er niet en we horen van kampeerder wat het tentenveld is en zetten onze tentjes op. Als ik douche komt de campingbaas langs bij de jongens. Het is nogal een ravage en G. heeft een stoel uit het toiletgebouw gehaald. Uit het verhaal van de jongens begrijp ik dat de man niet helemaal gelukkig is. Ik ga maar snel afrekenen en stel hem gerust dat morgen alles weer netjes in orde is. Hij geeft een paar goede tips over hoe de stad in te rijden en wijst op de oude toegangspoort van de stad die gerestyled is. Zie de foto's. We bellen met C. en spreken af dat we morgen naar Boekelo rijden en daar overnachten. 

Zaterdag Osnabrück - Boekelo. 




Met een mooie afdaling rijden we de stad in. We gaan op zoek naar het stadsplein, maar W. ontdekt een winkel van de North Face die uitverkoop heeft. Hij scoort een mooie softshell die is afgeprijsd. Dan slaan we extra gas in en geeft G. uitleg over de kerk op het centrale plein van de stad. Hij is hier geweest met school. Haarlem heeft nl. een stadsuitwisseling met Osnabrück. 
Als we de stad uitrijden zien we de omgebouwde stadspoort. Allerlei moderne attributen en voorwerpen zijn aan de binnenkant van de poort vastgemaakt. Geluidsboxen, aanrecht, kastjes enz. Zie de foto's. Een vreemd gezicht. Dan zoeken we onze route en drinken op een heuvel koffie. We ontdekken op deze luie ochtend langzamerhand dat we dat we nog een flinke tocht voor de boeg hebben. Tot aan de grens 90 km en dan nog door Enschede  naar Boekelo. Ongeveer 15 km. Voorbij Ibbenburen volgen we de loop van een mooie beek en we maken vaart door in een treintje te rijden langs het Dortmund Emskanaal. We lunchen rond 14.30 uur in Rheine. Pas als we klaar zijn zien we dat D. een lekke band heeft. Dit kost ons toch weer tijd.
De route na Rheine is saai en volgt voor een groot deel de hoofdweg. Opvallend dat de route zo verschillend van karakter is. Het kan ook zijn dat er geen kleine tussendoorweggetjes te gebruiken zijn. Rond 18.30 u zijn we in Gronau de grensplaats. We worden verwacht en proberen zo slim mogelijk het centrum van Enschede te vinden. Maar eerst moeten we nog door Glanerbrug. 
Iets over zevenen rijden we het erf op van onze gastheren en krijgen we een maaltijd en een biertje. Dan het bekende ritueel van tent opzetten en douchen. Rond 22.30 u is het wel weer genoeg en duiken we ons bed in.

Zondag Boekelo -Deventer
Pas op de fiets ervaar je goed hoe breed Nederland is. We volgen vandaag verschillende LF routes en passeren Delden, maar moeten wel een band plakken.



Op een leuke rustplek drinken we koffie (CO2 bosje) en bij een Rustpunt van een boerderij tien kilometer voor Deventer, lunchen we met cola, cup a soup en ijs toe. We gebruiken de toilet goed en tanken schoon water. Het is vandaag wisselvallig weer, waardoor we regelmatig de regenjas aan moeten trekken, met steeds de vraag of er een regenbroek nodig is. De temeratuur is vrij hoog dus we gokken het maar. In Deventer drinken we op het centrale plein  een biertje en doen nog wat boodschappen. G. kookt vandaag Kip Tandoori. Dan met de pont over en op zoek naar een camping. Er is in Voorst een natuurcamping, maar onderweg passeren we een kasteelcamping die onderdeel is van een inrichting voor zwakbegaafden. De beheerster neemt de telefoon niet op en we kiezen zelf een plekje. Ook scoren we een picknicktafel die op het speelterrein staat. We zetten de tafel tussen de tentjes en koken lekker uit de wind en zitten die avond nog lang aan tafel om spelletjes te doen waaronder Koehandel dat we jaren niet gespeeld hebben. Niet een simpel spelletje.



Maandag Deventer-Lage Vuursche
Na het mooie weer van de afgelopen avond worden we nu geconfronteerd met regen. Een paar minuten na het vertrek stoppen we snel bij een poort om te schuilen voor een flinke regenbui. We wachten een tijdje en besluiten dan om toch maar te vertrekken. Snel bereiken we de buitenwijken van Apeldoorn en neuzen een tijdje in een winkel van de Decathlon en kijken of er nog leuke koopjes zijn. We komen in ieder geval een nieuwe kleine bal. Dan door naar het centrum en we drinken koffie met gebak want de regen is nog steeds niet gestopt. Na een uurtje lijkt het wat droger te worden en gaan we verder naar het westen, de veluwe over richting Radio Kootwijk.
Het is een lange rechte weg door een bosrijk gebied. Een beetje saai en onze fietsen komen onder de modder te zitten door de natte fietspaden. Op de hoogte van de harskamperdennen nemen we even tijd voor een lunch. Het weer is niet echt lekker en dan smaakt het brood ook minder. Het gebied van Barneveld is dat van de Gelderse Vallei. Boerenbedrijven, en stukjes bos wisselen elkaar af. Het is nog een flink end om via Barneveld en Hoevelaken Amersfoort te bereiken. In een buitenwijk van deze stad doen we boodschappen en nemen even een kijkje bij het plein van de St Janstoren. Dan langs het station en de dierentuin en dan zijn we weer in de natuur. De fietspaden en het heuvelige parcours nodigen uit wedstrijdjes hardrijden. Ik moet flink aan de bak om de goede route aan te geven. We rijden nog een km of 15 om dan bij een kleine natuurcamping te stoppen. Eerst rijden we helemaal tot het toiletgebouw. W. wijst me er op dat we de receptie al lang voorbij zijn. We rijden samen terug en terwijl ik me inschrijf en betaal kijkt W. naar de tour de France.


Er is genoeg plek en we gaan dicht bij een picknick tafel staan en deze heeft gelukkig een regenzeil. Het lijkt niet erg druk op de camping, maar omdat we bij het toiletgebouw staan, zien we in de loop van de avond toch een hoop verschillende mensen voorbij komen. Na het bekende ritueel van tent opzetten, bier koud maken en douchen maken we een bamimaaltijd. Omdat er een soort vuurplaats naast de tafel staat, proberen D en W een vuur te maken. Het lukt om onder de bomen droge takjes te vinden, om een goed begin van het vuur te maken. Droog hout zit onder de brander. Het wordt een mooie avond. We zitten, het is droog en het kampvuur zorgt voor de warmte. We laten het vuur zo goed mogelijk uit branden en blussen het tenslotte met een beetje water en gaan slapen.

Dinsdag Lage Vuursche - Haarlem
Met natte tenten gaan we weer verder. Via de autoweg Maartensdijk Hilversum en enkele heidevelden komen we op een mooie manier in het centrum van Hilversum. Hier hebben we echter niets te zoeken en rijden naar het noordwesten langs het Naardermeer naar de Vecht en Weesp. Dit is wel een leuke manier om dit drukbewoonde gebied te ontlopen. In Weesp wachten we een tijdje voor de brug die open is voor de vakantieboten en raken in gesprek met een wielrenner. Hij vraagt waar we naar toe willen en we geven als antwoord Haarlem. Samen brainstormen we over een mooie route naar huis. Officieel gaat de route naar Amsterdam Centrum. Dit betekent wel een stuk door de Bijlmer. De groep gaat liever een route minder door de bebouwing. Daarom kiezen we voor een route langs Abcoude, (Gein) en Ouderkerk aan de Amstel, Amstelveen, Amsterdamse Bos, Haarlem. Echt lunchen hoeft niet meer. We moeten wel opboksen tegen een stevige wind, dus we gaan niet snel, maar een rol koekjes in het Amsterdamse bos helpt om het laatste stukje te rijden. Rond 14 uur zijn we weer thuis. We eten wat, douchen en spuiten onze fietsen schoon. En dan is er tijd voor een biertje en een mooie Tour de France etappe.