maandag 27 juli 2015

Hannover Haarlem






















Woensdag reisdag
We pakken de trein van 7.32 en via een overstap in Amsterdam en Almere Centrum komen we in de intercity Leiden-Groningen. Dan een Boemel naar de Duitse Grens:  Bad Nieuwe Schans en Leer. Dan een verrassing. We hoeven niet ruim een uur te wachten, maar kunnen gelijk overstappen op de regionale trein naar Hannover. Het resultaat is dat we om 14.38 uur de stationshal van Hannover uit kunnen lopen. Altijd is de reis nog een hele zit. Je loopt wat slaapt wat. Kletst met de anderen, maakt een Sudoku enz. Ook de jongens proberen een korte nacht in te halen. Het was gisteravond 12 uur.
In Hannover lopen we eerst zomaar het winkelgebied in. Het is toch slimmer eerst op zoek te gaan naar een stadskaartje,  te vragen naar de highlights. Ook wil ik weten of er kaarten zijn met fietsroutes in het gebied. Vlakbij het station zit de VVV. De vrouw heeft er weinig zin in. Ook heeft ze geen simpele kaart met fietsroutes. Wel een prijzige waar we in een dag van af fietsen.  Dan zoeken we onze weg. We zien een oud stadhuis dat meer op een kerk lijkt. We lopen door de markthal en kopen wat olijven en feta. oud centrum, waar we door heen lopen. Langs een lang meer zakken we naar het zuiden op weg naar de camping. Dit is een huisjes park met ook nog wat kampeerplaatsen. Ik moet voor de twee kleine tenten apart betalen. Totaal een kleine 40 euro. De plek is het waard, de voorzieningen niet.



Na het eten gaan de jongens voetballen en kaarten. Ik Klets nog wat met het stel over hun ervaringen in Berlijn. Fietsen, Tempelhof, Vignet, Mauerpark, ontbijten, Friedrichshaen, kwamen zo aan bod.
Terug bij de tent ligt D. al te slapen.


Donderdag Hannover- Porta Westfalica




Wekker om 7 uur. 9 uur wegrijden. We hebben gekozen voor een route die dwars over 2 heuvels van 300 m gaat.  Even de krachten testen en wat zien van het Teutenburgerwald . Om op de route te komen zoeken we kriskras door het land onze weg. De klimmetjes gaan over onverharde bospaden, terwijl de afdalingen over asfalt gaan. De eerste heuvel is vrij breed. D. herinnert zich de strijd om de bolletjestrui van vorig jaar en daagt W. steeds uit. D. heeft een goede dag. Na de eerste klim drinken we halverwege de afdaling bij een bankje koffie. Ik maak de derailleur van W. z'n fiets. Het is geen stabiel weer vandaag. Dan weer lichte miezer en dan weer een warme zo'n. De hele dag gaan kleren aan en uit. De tweede klim begint met een grasweg langs een graanveld en duikt dan langs een beekje het bos in. Gestadig omhoog. Het laatste stuk is zo steil dat we moeten lopen. 18%.Aan het begin van de afdaling is een mooi uitzichtpunt, waarna we verder afdalen over een aantal karrensporen. Dan verder naar beneden over de gewone weg. Jammer dat het steeds een beetje regent en we onze kleren moeten wisselen.
Als we in het Weser dal aankomen rusten we en eten wat voordat we naar Rinteln rijden. Ik ben hier als puber een paar keer geweest met buren. Ik kan me niet meer precies herinneren waar de camping is geweest waar we toen speelden en steentjes in het water van de rivier gooiden.
We doen boodschappen en Gijs wil graag cola om te drinken. Hij koopt 6 kleine flesjes, maar dat betekent ook 6 keer pfand. = 1,50.  We krijgen geen geld, maar een tegoedbon. Als we deze bij de volgende Lidle willen verzilveren kan dit niet, omdat dit alleen dezelfde filiaal kan. Hier trappen we niet meer in. Na Rinteln gaan we op zoek naar een camping. De route gaat bij Porta Westfalica over een kam. Het stadje hier heet Minden en heeft een stadscamping. Langs de Weser zit ook een camping in een watergebied. Am Westerhoven. We gaan hier kijken. We rijden door een vlak gebied met landbouw weggetjes en langs een reusachtige mijn machine. De camping is groot, chique, saai en niet aantrekkelijk.

We rijden iets verder terug het Weserdal omhoog en komen bij een campingvereniging waar een van bewoners ons een plekje wil geven. De jongens scoren een bank en ik krijg uitleg over het toilet gebouw en dat ik de sleutel morgen in de tent moet leggen. We gaan achter een bosje uit de wind staan en proberen nog wat zon te scoren. We koken en kijken hoe een man op de rivier met een waterscooter razendsnel baantjes trekt. De camping ligt langs de snelweg Oberhausen-Berlijn. Het valt op hoeveel lawaai onze kant op waait.

Vrijdag. Weser bocht - Osnabrück



De zon die beloofd was schijnt niet. Ik ben vroeg wakker en doe een wasje. Ook scoor ik wat papier uit de toilet om te gebruiken bij het afdrogen of bij andere viezigheid. We breken alles af en gaan op zoek naar een weggetje om weer op de route te komen. Eerst moeten we de Wezer over. Dit kan bij de snelweg A2. Dan rijden we de stuk naar het noorden langs de rivier. We zien duidelijk de kam liggen waarachter onze route ligt. Op de kaart is een fietspad te zien dat over de kam gaat. We rijden er naar toe en klimmen flink omhoog (8-9%). Het fietspad is echter een dichtgegroeid  karrenspoor. We dalen weer een beetje en nemen nu een asfaltweg. Het glijdt lekker omhoog. Niet te stijl en niet te flauw. De jongens zijn al boven als ik aankom. Dan lekker afdalen met een paar haarspeldbochten. Dan zitten we weer in een vlak land.
Aan de ene kant prettig om vlak te rijden en kilometers te maken. Aan de andere kant saai en recht. 
We houden koffiepauze bij een evangelische kerk waar een mooi muurtje staat. De jongens spelen wat met een voetbal en schieten op de muur waar een soort mieren op kruipen. Ik haal na de koffie water bij de overbuurvrouw die de was op hangt. Ik vertel iets over de fietstocht en ze staat er op dat we mineraalwater in de bidons doen. Moeilijk om te weigeren, maar niet helemaal handig omdat het koolzuur ontsnapt en spettert op je benen. Dan verder op onze toer. We rijden parallel aan de heuvelketen en doen bij een wat grotere plaats boodschappen. We proberen ons flessenbonnetje in te leveren bij een nieuwe Lidl, maar dat kan helemaal niet. We eten wat in Preussisch Oldendorf bij een oud kerkje en weer verder. De route gaat door een klein stukje bos. Een kleine afdaling. De fiets van W. loopt vast doordat de ketting achter de tandwielen schiet. Het gevolg is dat de derailleur afbreekt. We schrikken omdat het lijkt of de vakantie er op zit. We passen de fiets aan door de ketting in te korten. Dan verder.

In het stadje Bad Essen vragen we advies bij een fietsenmaker. Deze laat zien dat het een extra stukje metaal is waar de derailleur aan vast zit. Hij heeft dit tussenstukje en we kunnen de derailleur weer vast maken. Buiten de winkel repareren we de ketting weer en stellen de derailleur. Bad Essen is een mooi historisch plaatsje, maar we hebben niet de rust en tijd om uitgebreid rond te kijken. Het is al vier uur en we moeten nog 25 tot aan Osnabrück. Dan klimmen we plotseling weer over de kam heen en rijden door een mooi heuvelig stukje van het Teutenburgerwald. Rond 18.30 uur rijden we de camping van Osnabrück op. De eigenaar is er niet en we horen van kampeerder wat het tentenveld is en zetten onze tentjes op. Als ik douche komt de campingbaas langs bij de jongens. Het is nogal een ravage en G. heeft een stoel uit het toiletgebouw gehaald. Uit het verhaal van de jongens begrijp ik dat de man niet helemaal gelukkig is. Ik ga maar snel afrekenen en stel hem gerust dat morgen alles weer netjes in orde is. Hij geeft een paar goede tips over hoe de stad in te rijden en wijst op de oude toegangspoort van de stad die gerestyled is. Zie de foto's. We bellen met C. en spreken af dat we morgen naar Boekelo rijden en daar overnachten. 

Zaterdag Osnabrück - Boekelo. 




Met een mooie afdaling rijden we de stad in. We gaan op zoek naar het stadsplein, maar W. ontdekt een winkel van de North Face die uitverkoop heeft. Hij scoort een mooie softshell die is afgeprijsd. Dan slaan we extra gas in en geeft G. uitleg over de kerk op het centrale plein van de stad. Hij is hier geweest met school. Haarlem heeft nl. een stadsuitwisseling met Osnabrück. 
Als we de stad uitrijden zien we de omgebouwde stadspoort. Allerlei moderne attributen en voorwerpen zijn aan de binnenkant van de poort vastgemaakt. Geluidsboxen, aanrecht, kastjes enz. Zie de foto's. Een vreemd gezicht. Dan zoeken we onze route en drinken op een heuvel koffie. We ontdekken op deze luie ochtend langzamerhand dat we dat we nog een flinke tocht voor de boeg hebben. Tot aan de grens 90 km en dan nog door Enschede  naar Boekelo. Ongeveer 15 km. Voorbij Ibbenburen volgen we de loop van een mooie beek en we maken vaart door in een treintje te rijden langs het Dortmund Emskanaal. We lunchen rond 14.30 uur in Rheine. Pas als we klaar zijn zien we dat D. een lekke band heeft. Dit kost ons toch weer tijd.
De route na Rheine is saai en volgt voor een groot deel de hoofdweg. Opvallend dat de route zo verschillend van karakter is. Het kan ook zijn dat er geen kleine tussendoorweggetjes te gebruiken zijn. Rond 18.30 u zijn we in Gronau de grensplaats. We worden verwacht en proberen zo slim mogelijk het centrum van Enschede te vinden. Maar eerst moeten we nog door Glanerbrug. 
Iets over zevenen rijden we het erf op van onze gastheren en krijgen we een maaltijd en een biertje. Dan het bekende ritueel van tent opzetten en douchen. Rond 22.30 u is het wel weer genoeg en duiken we ons bed in.

Zondag Boekelo -Deventer
Pas op de fiets ervaar je goed hoe breed Nederland is. We volgen vandaag verschillende LF routes en passeren Delden, maar moeten wel een band plakken.



Op een leuke rustplek drinken we koffie (CO2 bosje) en bij een Rustpunt van een boerderij tien kilometer voor Deventer, lunchen we met cola, cup a soup en ijs toe. We gebruiken de toilet goed en tanken schoon water. Het is vandaag wisselvallig weer, waardoor we regelmatig de regenjas aan moeten trekken, met steeds de vraag of er een regenbroek nodig is. De temeratuur is vrij hoog dus we gokken het maar. In Deventer drinken we op het centrale plein  een biertje en doen nog wat boodschappen. G. kookt vandaag Kip Tandoori. Dan met de pont over en op zoek naar een camping. Er is in Voorst een natuurcamping, maar onderweg passeren we een kasteelcamping die onderdeel is van een inrichting voor zwakbegaafden. De beheerster neemt de telefoon niet op en we kiezen zelf een plekje. Ook scoren we een picknicktafel die op het speelterrein staat. We zetten de tafel tussen de tentjes en koken lekker uit de wind en zitten die avond nog lang aan tafel om spelletjes te doen waaronder Koehandel dat we jaren niet gespeeld hebben. Niet een simpel spelletje.



Maandag Deventer-Lage Vuursche
Na het mooie weer van de afgelopen avond worden we nu geconfronteerd met regen. Een paar minuten na het vertrek stoppen we snel bij een poort om te schuilen voor een flinke regenbui. We wachten een tijdje en besluiten dan om toch maar te vertrekken. Snel bereiken we de buitenwijken van Apeldoorn en neuzen een tijdje in een winkel van de Decathlon en kijken of er nog leuke koopjes zijn. We komen in ieder geval een nieuwe kleine bal. Dan door naar het centrum en we drinken koffie met gebak want de regen is nog steeds niet gestopt. Na een uurtje lijkt het wat droger te worden en gaan we verder naar het westen, de veluwe over richting Radio Kootwijk.
Het is een lange rechte weg door een bosrijk gebied. Een beetje saai en onze fietsen komen onder de modder te zitten door de natte fietspaden. Op de hoogte van de harskamperdennen nemen we even tijd voor een lunch. Het weer is niet echt lekker en dan smaakt het brood ook minder. Het gebied van Barneveld is dat van de Gelderse Vallei. Boerenbedrijven, en stukjes bos wisselen elkaar af. Het is nog een flink end om via Barneveld en Hoevelaken Amersfoort te bereiken. In een buitenwijk van deze stad doen we boodschappen en nemen even een kijkje bij het plein van de St Janstoren. Dan langs het station en de dierentuin en dan zijn we weer in de natuur. De fietspaden en het heuvelige parcours nodigen uit wedstrijdjes hardrijden. Ik moet flink aan de bak om de goede route aan te geven. We rijden nog een km of 15 om dan bij een kleine natuurcamping te stoppen. Eerst rijden we helemaal tot het toiletgebouw. W. wijst me er op dat we de receptie al lang voorbij zijn. We rijden samen terug en terwijl ik me inschrijf en betaal kijkt W. naar de tour de France.


Er is genoeg plek en we gaan dicht bij een picknick tafel staan en deze heeft gelukkig een regenzeil. Het lijkt niet erg druk op de camping, maar omdat we bij het toiletgebouw staan, zien we in de loop van de avond toch een hoop verschillende mensen voorbij komen. Na het bekende ritueel van tent opzetten, bier koud maken en douchen maken we een bamimaaltijd. Omdat er een soort vuurplaats naast de tafel staat, proberen D en W een vuur te maken. Het lukt om onder de bomen droge takjes te vinden, om een goed begin van het vuur te maken. Droog hout zit onder de brander. Het wordt een mooie avond. We zitten, het is droog en het kampvuur zorgt voor de warmte. We laten het vuur zo goed mogelijk uit branden en blussen het tenslotte met een beetje water en gaan slapen.

Dinsdag Lage Vuursche - Haarlem
Met natte tenten gaan we weer verder. Via de autoweg Maartensdijk Hilversum en enkele heidevelden komen we op een mooie manier in het centrum van Hilversum. Hier hebben we echter niets te zoeken en rijden naar het noordwesten langs het Naardermeer naar de Vecht en Weesp. Dit is wel een leuke manier om dit drukbewoonde gebied te ontlopen. In Weesp wachten we een tijdje voor de brug die open is voor de vakantieboten en raken in gesprek met een wielrenner. Hij vraagt waar we naar toe willen en we geven als antwoord Haarlem. Samen brainstormen we over een mooie route naar huis. Officieel gaat de route naar Amsterdam Centrum. Dit betekent wel een stuk door de Bijlmer. De groep gaat liever een route minder door de bebouwing. Daarom kiezen we voor een route langs Abcoude, (Gein) en Ouderkerk aan de Amstel, Amstelveen, Amsterdamse Bos, Haarlem. Echt lunchen hoeft niet meer. We moeten wel opboksen tegen een stevige wind, dus we gaan niet snel, maar een rol koekjes in het Amsterdamse bos helpt om het laatste stukje te rijden. Rond 14 uur zijn we weer thuis. We eten wat, douchen en spuiten onze fietsen schoon. En dan is er tijd voor een biertje en een mooie Tour de France etappe.






zondag 21 juni 2015

Denemarken

Rondje Denemarken. Juni 2015


Een land leren kennen in twee weken is onmogelijk. We maken een prachtige tocht, rijden over de mooiste fietspaden, volgen kusten, bezoeken steden en musea en praten met mensen. We zijn vooral onder de indruk van de natuur en de diversiteit van het landschap. Vooral de eerste dagen maken we bij elke bocht of uitzicht foto's. Het overweldigd zo dat we op een gegeven moment niet meer goed kunnen opnemen wat we zien. Verzadigd. En we gaan ook overeenkomsten zien tussen Nederland en Denemarken. Eerst een verslag van de tocht.
Wil je een snelle indruk? Bekijk het fotoalbum.


Jutland -Als. 

Het is 18 u als we aankomen in Flensburg. Omdat het regent en waait kiezen we voor de
dichtstbijzijnde camping. 4-5 kilometer ten zuiden van de stad. De camping is zo goed als leeg. We krijgen kort contact met een groepje Belgische mannen die vanuit Bremerhaven door Denemarkten naar Zweden fietsen en  met een Volvo schip terug naar Gent gaan. (Het schip vervoert auto's en vrachtwagens). Ze zijn volledig natgeregend en hebben hun spullen in de wasmachine gestopt. Verder praten we met Nederlandse lasser die met zijn caravan op de camping staat. Hij is bezig met het aanleggen van gaspijpleiding. Na zo'n dag reizen  zijn we moe en wat overblijft is vroeg naar bed. Het is 's nachts koud. Als we de volgende dag klaar zijn met opruimen zeggen we de Belgische fietsers gedag en rijden naar Flensburg stad. Het oude stadscentrum ligt in de monding van het fjord. We drinken koffie en lopen kort door winkelstraat. Twee bedelaars vragen  om geld. Langs de haven rijden we naar het noorden. In begin langs de grote weg en daarna over een onverhard fietspad. Dan staan we bij de grens met Denemarken. Maar het is niet meer dan een grenspaal en een bruggetje over een watertje.
Op een informatiebord wordt uitgelegd dat in 1920 een regeling is getroffen met de Duitsers en de grenslijn is vastgesteld.
Een man heeft innig contact met een zwaan die hij over de buik streelt en de zwaan bijt vriendelijk terug. Je kan niet oordelen. Maar het het roept sexuele associaties op en maakt de situatie wat ongemakkelijk.
We genieten even van het uitzicht en de mooie natuur. Het fietspad blijft onverhard en klimt en daalt door een mooi bosgebied. Dan komen we op onze route die grotendeels de kustlijn naar het oosten volgt. We kijken onze ogen uit en maken foto's vanuit verschillende hoeken en hoogtes omdat we verrast zijn door het uitzicht, het landschap. De weg golft met soms lange afdalingen en klimmetjes. Bij een stadje doen we boodschappen en dan gaan van de weg af om aan de kustlijn te lunchen.
We rijden verder en komen in Sonderborg. Het toerismebureau heeft geen kaart met fietsroutes. We lopen door de winkelstraat en zien hier ook crisis. Dan gaan we op zoek naar een slaapplaats.
Er zijn in heel Denemarken 1000 eenvoudige onvernachtingsplekken voor wandelaars en fietsers. Deze zijn beschreven in het boekje Overnatning I det Fri. Hierin hebben we een adres van een werkvoorziening voor psychiatrisch gehandicapten in het plaatsje Guderup gevonden. Er lopen fietspaden langs de autoweg met veel fietsers. Het kost wat moeite om het adres te vinden, maar er is bij het centrum om 17.30 u niemand meer aanwezig. We hadden misschien moeten bellen. Als we bij de buren navraag doen, bieden deze spontaan hun graslandje aan de overkant van de weg aan. Ook krijgen we de sleutel van hun huis zodat we het toilet kunnen gebruiken. Na het avondeten gaan we even op de thee en horen iets over hun leven en werk. Zij, Susan werkt als verpleegkundige in de wijk. Haar man zit in de bouw en was een tijdje werkloos, maar kan maandag weer ergens aan de slag. We hebben een leuk gesprek. Ze drukken ons op her hart dat we door het bos naar Fynhav moeten rijden. Die nacht is het behoorlijk koud zodat ik besluit om met mijn muts op te slapen.

Fyn- Langeland.

We zijn vroeg wakker. Het is 6.15 uur. C stelt voor om de boot van 8 u. te nemen. Zonder te ontbijten pakken we alles in en rijden om 7.15 u weg. Over de weg is het 7 km maar weten de afstand via het bos niet. Een gok. Om 7.50 komen we bij de boot en betalen bij het binnengaan van de laadruimte.
Op het dek ontbijten we en zien hoe het schiereiland waar we gister waren, verdwijnt in de achtergrond en in 40 min varen komen we aan op het bloemeneiland Fyn. In Faaborg scoren we een fietskaart en drinken koffie bij de zee, waar ook een paar kleuterklassen praktijkles krijgen in milieu, park opruimen, beestjes zoeken.
De zuidkant is prachtig kwa fietsroute, uitzicht en de vele bloeiende struiken en planten. We hebben wind mee en schieten flink op. In Svendborg doen we boodschappen en steken met twee bruggen over naar het eiland Langeland. We passeren een dorpje met prachtige oude huizen.
 In Rudkobing nemen we een camping en 's avond lopen we nog even door het authentieke stadje . De camping is lekker om te douchen, internet te gebruiken en alles op te laden.


Lolland, Falster, Bogo, Mon. 

Langeland is een vreemd langgerekt smal eiland. Het is 10 km breed. De boot naar Lolland gaat om 10.15 u maar omdat we nog lekker rommelen en in het zonnetje ontbijten halen we deze niet.  De wind is gedraaid en komt uit het oosten, waardoor we trager vooruit komen. In het dorpje bij de haven maken we koffie  en hebben een prachtig uitzicht over zee. De lucht is strak blauw. We kopen een kaartje en snoeren onze fietsen vast aan de wand van de pont.
Op het achterdek zitten we uit de wind en zijn in drie kwartier aan de overkant. Via de zuidkant en een natuurgebied met kleine paadjes, rijden we langs een boerenbedrijf waar een trekker bezig is het grint aan te harken. Het is vandaag de dag van de democratie. Een nationale feestdag. In een stadje is de Lidl dicht, maar gelukkig zijn andere winkels open. In een parkje lunchen we en vervolgen de route naar de bovenkant van het eiland. Het gaat door de sterke oosten wind moeizaam en snijden stukjes van de route af. Opnieuw nemen we een camping bij een aardige beheerder die de camping net heeft overgenomen. Er is geen wifi, maar ik kan wel twee biertjes bij hem kopen en praat een tijdje met zijn dochter die in Aarhus medicijnen studeert. We worden de volgende dag vroeg wakker. C. krijgt contact met een groepje mannen met kano's, die ons de tip geven van de app. Shelter met eenvoudige overnachtingsadressen in Denemarken. Ze hebben veel humor en lol. Niet helemaal raar omdat ze bij hun ontbijt een borrel hebben staan.
Het is een klein stukje naar Maribo en de turist info. Vandaag hebben we weer wind mee en nemen een stuk de grote weg om daarna meer richting het zuid-oosten te gaan. Bij een kinderspeelplaats drinken we koffie. Via de stad Nykobing op het eiland Falster rijden we door tot de oostkust en volgen deze naar het noorden. Hier veel vakantiehuisjes, een prachtig grintpad door een groot bos en mooie uitzichten.


Het laatste stuk gaat weer terug naar het westen en dus tegen de wind in.  Een kleine pont brengt ons van Stubbekobing naar het eiland Mon.

 Op de pont spreken we kort met twee mannen die de route Berlijn Kopenhagen doen. Het is zaterdag en ze willen de Europacupfinale in Berlijn zien. Om 18 u bellen we naar een adresje of we kunnen kamperen. Het is nog 10 km en rond 19 u komen we aan woonhuis dat vroeger basisschool is geweest en nu dienst doet als café en bed and breakfast. Het seizoen is nog niet echt begonnen en de aangeboden kampeerplek niet gemaaid. We kunnen bij de buren, een shelter van de scoutinggroep,  staan, maar wel de douche van de familie gebruiken.

Mons Klint
We hebben gister ruim honderd kilometer  gereden en slapen uit. In het zonnetje drinken we koffie. Een oude Mw. Van de scouting komt langs en vraagt of zij het water moet aansluiten. Ze vertelt hoe we bij de klif moeten komen, (ons doel van de dag) en waar nog meer shelters te vinden zijn. Dan gaan we op weg. Mon is een rustig eiland, met een glooiend landschap. We fietsen. 22 km. wind mee naar het oosten. Het is fris, maar wel helder.
We rijden door een gebied met vakantiehuisjes en klimmen naar de klif met een helling van 12%. waar we bij het geologiemuseum lunchen en de wandeling rond de klif maken. De klif is zo'n 100 m hoog. Met een trap lopen we naar beneden en 1500 m. verder op weer naar


boven.  De plek maakt wel indruk door haar grootte en ligging zo aan het einde van het eiland.In een folder wordt uitgelegd hoe restanten van schaaldieren uit een tropische zee de laag krijt hebben gevormd. Deze laag is door het ijs van de laatste ijstijd omhoog geduwd. Op onze kampeerplek is het 's avond koud en maak ik een kampvuurtje.


Mon - Sealand. 

Er staat vandaag wind uit het Noordwesten, de richting die we op moeten. Kort kijken we in  het stadje Stege en maken daarna de oversteek naar Zuid Sealand. We moeten een hoge brug over en komen uit bij een oude kerk waar een vrouwelijke tuinman ons aanspreekt om de kerk te bekijken. Ze werkt er nog maar kort en vertelt iets over de begrafenisrituelen in Denemarken. Ook hier worden de restanten na een crematie uitgestrooid, maar soms wel begraven op een eigen plek met een kleine steen. Ook geeft ze tips voor onze route en stelt voor langs haar huis rijden, omdat we er toch bijna langs komen. De route volgt de kust. Het is groen, lieflijk. We
doen boodschappen in Praesto en bellen met een nieuw I-det-fri adres. De man aan de telefoon zegt dat we kunnen komen. We bellen aan en eigenaar, Jon, geeft ons twee keuzes. Een shelter bij een school of bij hem in de tuin. We kiezen voor de tuin en gebruiken zijn zelfgemaakte douche. We koken en kunnen op zijn terras eten in de avondzon. Hij komt er bij zitten en we praten door over het huis dat - zo noemt hij het een kat in de zak is. Door een scheiding (vermoeden we) kocht hij 8 jaar geleden in de dure tijd het huis en het staat nu onder water. Bovendien heeft het meer gebreken dan gedacht. Hij werkt als elektrotechnicus aan satelieten voor communicatie. De werkplek is boven Kobenhavn en hij staat elke dag om 4.30 u op om de files te ontlopen. Hij moppert over de veranderingen in het bedrijf door de overname door een engels concern. Na het gesprek geeft hij ons de sleutel van zijn huis, zodat we de volgende ochtend nog gebruik kunnen maken van de wc en douche. 

Kobenhavn

We snijden met een rechte weg de bocht in de route af. Farkt dorpje is niet heel bijzonder. We kopen karnemelk. Passeren grote kalkfabriek en dan pakken we een lokale route naar Köge. In Köge informeren we bij het toeristburo naar kaarten en gas voor onze brander. Als we de route naar Kobenhavn terugvinden zien we dat we nog 50 km te doen hebben, terwijl we op 20 hadden gerekend. We eten wat in een parkje bij een naschoolse opvang en snijden zo goed als het kan stukjes route af. Deels door een stuk langs de snelweg te rijden. Hoe dichter we bij Kopenhagen komen hoe meer fietspad routebordjes te vinden zijn. Deel van de Deense fietscultuur is dat mensen naar hun werk fietsen. Op de racefiets, in fietskleding en met een rugzak achterop. We rijden heel mooi langs de kustlijn en steken een grote baai over en volgen langs diezelfde baai de route 6 de stad in. Het is mooi weer en veel mensen rijden op een racefiets de stad in of uit. We rijden op een plezierige manier de stad binnen. De wijk is goed opgeknapt en we zien mooie architectuur. Oude pakhuizen verbouwd tot woningen, jonge mensen op terassen, er wordt gekanoed en we zien een boot die als bus op het water functioneert.

We rijden door het centrum en met de routeplanner rijden we naar het noorden van de stad. Zo'n 8 km. De camping zit in een oud fort. De receptie is al dicht en het lukt niet te betalen met onze pinpas. We zetten toch de tent op en ontdekken dan dat je een elektronische kaart moet hebben om in het toiletgebouw te komen. Ik leg mijn probleem voor aan mensen met een camper. Zij geven een van hun kaarten. Ook weer op gelost. We zijn moe van bijna 100 km  fietsen en slapen vroeg.


We zijn de volgende morgen traag. Eerst douchen, de campingplaats voor drie dagen bevestigen, dan koffie, een wasje. Het is mooi weer en met bidons, regenkleding en wat lunch rijden we rond een uur de stad in.
Programma: het Statens museum voor moderne kunst. We belanden vooraf in een park en eten daar onze lunch op een tweepersoons palletzitbank.





Daarna gaan we op zoek naar wat adresjes van modezaken. Lopen door grote winkelstraat en vinden het toerismebureau maar die is al dicht. 18 u.  Via de wijk Nørrebro, waar we boodschappen doen bij een Turkse winkel, gaan we terug naar de camping.  

Iets vroeger dan de dag er voor, rijden we de stad in. Opnieuw kris kras door wat wijken buiten de hoofdstraten. Veel woonblokken met 4-5 woonlagen. We drinken filterkoffie bij het cultuurhuis van

de wijk Nørrebro. Er is gratis  internet. We nemen de tijd om te mailen, whats-appen enz. Dan via het beeld van de meermin, de altowijk Christiana ( toeristisch,veel hasj, rommel, maar ook de werkplaats

waar de bekende 'Christiana bikes' bakfietsen vandaan komen)  de stad in. Bij het toerist-office verkopen ze geen fietsroutekaart van Noord Zeeland. We worden doorverwezen naar de fietsersbond van Denemarken. Een paar straten verder op. We kijken naar de kaarten en iemand van de werkplaats wil wel even naar het getik van mijn fiets luisteren dat ik steeds hoor bij mijn trappers. Geen speling in de as, wel in de trappers. Het is fijn om even te overleggen met een deskundige. De jonge man draait de crank wat aan en ik kom op het idee de trappers een likje olie te geven. Volgende dag is het getik weg. We lopen in een kampeerwinkel een Nederlander tegen het lijf die al 20 jaar in Kopenhagen woont met wie we 20 min. kletsen. We kunnen veel vragen over het land en z'n gewoontes. Hij is gescheiden en zit door zijn kinderen vast aan Denemarken. Hij vindt Kobenhagn minder vrij dat Amsterdam en de Denen traditioneler dan Nederlanders. Daarna lopen we nog even over een hippe markt a la de markthal in Rotterdam.















Kopenhagen-Noord Sealand

Na twee dagen grote stad rijden we naar het noorden en hebben dit keer zuidenwind. Hoeveel geluk kan je hebben. Route 9 loopt voor een deel langs het spoor en achter de huizen aan de  kust. We schieten lekker op. We passeren het Karen Blixen museum en botsen tegen het kunstmuseum Louisiana aan iets onder Helsingør. Volgens de folders uniek qua collectie en ligging. We nemen twee uur de tijd om door de tentoonstelling te lopen. Foto's van Jeff Hall en schilderijen van Peter Doig. Buiten beelden, en een een fantastisch uitzicht op de zee (Oresund) en de kust van Zweden dat aan de overkant van het water ligt. Het is verleidelijk om een dagje Zweden in het programma op te nemen.



We doen boodschappen in Helsingør en vervolgen de tocht langs fietsroute 47. Deze volgt verhard en onverhard de kustlijn. Het is behoorlijk heuvelig. Irritant is dat we veel door huisjesparken rijden. Het lijkt wel of elke inwoner van Kobenhavn hier een tweede huisje aan de kust heeft.
We moeten op zoek naar een slaapplaats en bellen met een adres uit 'overnatning i det fri', wat 'In het vrije' betekent. Na wat proberen lukt het een man te spreken en we kunnen komen. Op het adres aangekomen worden we gesignaleerde door twee luid blaffende honden. Er komt echter niemand naar buiten en een voordeur is niet te vinden. Wel is het een enorme ravage op het erf en liggen er overal botten in de tuin. We bellen nog een keer. De man zegt dat we bij de vrachtwagen moeten zijn. Als we daar staan gebeurt er 5 minuten nog steeds niets. Pas dan komt er een boer met een trekker van een landweggetje achter de boerderij aanrijden. We stellen ons voor en praten over het bedrijf. Hij heeft de plek voor ons achter op het land. We nemen een zak water mee en lopen met hem naar achter een graslandje bij een vennetje. Een kleine kilometer. Daar staat een picknickbank. Het gras is gemaaid, maar de grond wat ongelijk door het gewoel van de varkens en de molshopen. De boer wenst ons een goede avond en loopt terug. Zijn vrouw is een weekend weg dus moet hij naast zijn dieren, ook nog zichzelf voederen. We zetten de tent op. En dan is het stil. Werkelijk in het vrije. Misschien nog nooit zo ver weg van de bewoonde wereld gekampeerd. Het is zelfs een beetje confronterend als je liefhebber van vrije natuur bent om zo in het groen te kamperen, maar ook weg van mensen en voorzieningen.



Hundested - Sjaelands odde - Aarhus

We zijn rond 6 uur wakker en breken in een prachtig zonnetje alles op. We fietsen het pad af naar de weg. We kijken of we de boer nog zien. Niets. Omdat we geen zin hebben in het geblaf van de honden rijden we de weg op. We maken een route die ons naar Hundested leidt. De route gaat over flinke hellingen en opnieuw door huisjesparken. We zien mensen met badjassen naar zee lopen om een ochtendduik te nemen. In Hundested hebben we drie kwartier en zetten bij een bankje aan de haven koffie. Een paar mensen sluiten zich met een flesje bier bij ons aan. (Het is 11 uur) . Als we vragen wie het beste heeft gekozen koffie of bier, ontstaat er een mooi gesprek over het echtscheidingspercentage in Denemarken en het verschil met Nederland. Jammer dat we boot moeten halen. Het is 20 min. Varen en dat is genoeg om de krant te downloaden en mail te checken.


We zijn nu op een nieuw schiereiland en rijden naar de stad Nykøbing, maar onderweg worden we gestoord door een regenbuitje. In de toeristinformation informeren we naar overnachtingsmogelijkheden en de vertrektijd van de volgende ferry naar Aarhus. Dan boodschappen en een korte indruk van het plaatsje. Na een lunch aan het water  van de Isefjord, gaan we richting de haven van Sjælands Odde. Hier is een kampeerplek dichtbij de haven, zodat we morgen snel bij de boot zijn. We gebruiken route 2 om het eiland over te steken en op de landengte rijden we parallel aan de snelweg. Soms zien we aan beide kanten water. Ook hier weer vele vakantiehuisjes. Dit schiereiland een geologisch erfgoed door de vele zichtbare verschijnselen van de invloed van de ijstijden die het land heeft weggeduwd en waar dalen zijn ontstaan door smeltend ijs. We merken het goed want er zitten een paar scherpe klinken in het parcours. Denemarken is niet vlak, heuvelig soms, maar hier echt stijl. 10-12%.
Iets voorbij de haven is de shelterplek. Het is een beetje groezelig door niet opgeruimde kampvuren en ook de shelters zelf zijn wat vervallen. We vinden water in de invalidentoilet van de haven. Met 10 liter komen we een heel end. Het is onduidelijk wat betreft betalen, maar we zien wel. Er is veel te zien aan bootjes die de haven binnen komen, vissers die hun netten controleren, wandelaars. Niemand trekt zich iets van ons aan en vind het norm al dat er een tent in haven staat. We eten en gaan vroeg slapen.



Aarhus - Jutland

De boot gaat om 10.45 u. We zijn om 9.30 u bij het haventerrein en kopen een kaartje. We hebben royaal de tijd en maken koffie en laden in de passagiers ruimte onze apparatuur op. Dan de boot in.   We zitten dit keer op een enorme catamaran. Twee lagen met auto's, vier rijen dik. In de passagiersruimte vinden we een plek dichtbij twee stopcontacten. Als de boot vertrekt wordt duidelijk welke kracht er in de motoren zit. We doen over 50km één uur en vijftien minuten. Reken maar uit.
Als we van de boot komen is het een stuk kouder dan de vorige dag. En dat zal de komende dagen blijven. In Aarhus  bezoeken we Magazin. Een winkel met veel Deense modemerken uit Kopenhagen en C.  vindt sokken voor een aardig prijsje. Daarna lopen we door het oude gedeelte van de stad en slenteren nog wat door winkelstraten. Langs de baai richting het zuiden is buitententoonstelling van kunstwerken. Er is veel volk op de been. C. wil graag kijken en meemaken.  Met onze fietsen in de hand lopen we met de mensen mee.









We willen verder. We rijden door een mooi bosgebied naar het zuiden en dan zien we drie shelterhutten bij een boerderij staan. Goed geschoren  grasveldje erom heen.


Ik zoek contact met de bewoners en het is goed als we bij de shelter onze tent op zetten. We pakken water, koken en eten. We ontdekken een druivenkas en warmen ons lekker op. Om 21.30 u komt de beheerder om te vragen of we wat hout van hem willen voor het kampvuur.
We zijn net van plan om naar bed te gaan en bedanken voor het aanbod.


We zitten rond 8 uur tegen de muur van de boerderij in een schraal zonnetje te ontbijten als er een auto het erf op rijdt. We groeten de bestuurder en even later loopt hij op ons toe. Hij is de leider van het yoga - mindfulnescentrum dat op het terrein gevestigd is. De shelter is eigenlijk niet meer in gebruik, maar hij vraagt of we willen douchen en of we koffie willen. Beiden frissen we ons op en breken daarna de tent af.

We volgen de oostkustroute nr. 5. En deze leidt ons langs mooie bossen, paadjes en kusten. In Hov vindt C. lekker Deens gebak dat we bij de koffie op eten. Het kustgebied voor de stad Horsens is erg mooi en we genieten van de uitzichten op de baai.
Er zijn niet veel campings ten zuiden van de stad en we zijn veel tijd kwijt met het volgen van de kustlijn. Daarom snijden we een stuk van de route af. Uit de campings van de GPS kiezen we voor een eenvoudige campingplaats. We weten ook niet precies wat dat is. Het is iets na zessen als we bij een bosje uit komen. Wij en de mensen van de scoutinggroep zijn beiden verrast. Wij omdat we mensen treffen en zij omdat ze het niet vaak meemaken dat kampeerders zo langs komen.


We kunnen een grasveldje achter een papiercontainer gebruiken. Een leidster van de kindergroep spreekt goed Engels. Ze wijst ons de toiletten, de keuken en we krijgen de sleutel van het gebouw en de vraag deze op een geheime plaats op te hangen als we de volgende dag weg gaan. Als de tent staat ga ik even bij de kindergroep kijken. Ze zijn samen aan het koken. Wortels snijden en een paar anderen hebben in een rioolbuis met zand een vuur gemaakt met daarop twee pannen. Een met water en een met gehakt dat wordt aangebakken. De leidster  vertelt dat er elke maandag tussen 17-18.30 u groep is en vaak wordt er ook gegeten.  Samenkomst in het weekend is een lastig, omdat kinderen en ouders andere bezigheden hebben. Ik vertel iets over mijn scoutingverleden en dat ik als 12 jarige door scouting heb leren koken. De kinderen komen bij onze tent kijken, maar praten lukt niet doordat we hun Deens niet verstaan en zij ons Engels niet. Het is in de avond erg koud buiten en gaan in de keuken van de groepsruimte zitten om wat te lezen en aan dit verslag te werken.

We zijn de volgende morgen snel weg en zoeken de route weer op. De route makers willen zoveel mogelijk de grote weg vermijden. Dit dwingt tot omrijden en een route over grintpaadjes en scherpe hellingen. We willen door naar het zuiden en raken zo veel energie kwijt. We combineren daarom vandaag beide.
Het is nog steeds koud. Bij een groot landgoed is op een heuvel een bank neer gezet in de luwte van de wind. En als de zon even doorbreekt is het behaaglijk en genieten we even van de warmte. De fjord eindigt in het stadjeVejle. We doen boodschappen en gaan opnieuw de route af snijdend op zoek naar een slaapplaats. We schieten iets meer op want de wind is Noordwest en dit gebied is minder heuvelig stijl.


Onze eerste keus is een eenvoudige shelterplaats van een particulier. In een klein bosje langs de weg heeft de eigenares een kampvuurplaats gemaakt. Er is stookhout en banken. Er is echter weinig plaats voor een tent en er zijn muggen. Het alternatief is het paardenveld. Hier is veel wind, maar ook is de bodem ongelijk. Na overleg besluiten we door te fietsen naar een nieuwe plek 6 km verder op. Hier kunnen we de tent in de tuin op zetten en is er een nette douche en een kraan om af te wassen. De wind is nog steeds koud, maar neemt inde loop van de avond af. Opnieuw gaan we vroeg naar bed.Wat maak je op een dag veel keuzes als je zo op weg bent. 

Na te hebben opgebroken zijn we snel in de stad Kolping. We bekijken het centrum. Ik maak een foto van de burcht en een soort toegangspoort begroeid met blauwe regen. Erg  mooi.
We passeren Heijlsminde waar een pad ons langs een natuurgebied leidt. Als we het dalletje uit fietsen zien we de eerste fietser voor ons lopen. Zij volgt ook route 5. Wij snijden opnieuw een stuk af, maar na een tijdje zijn we de drukke weg zat en zoeken de kust weer op. Wat verder op de route lunchen we bij een kerkje in de schaduw van een heg. We mogen van de tuinier de wc gebruiken. Het is nog steeds winderig weer en fris. Er zit regen in lucht. Nadat we boodschappen hebben gedaan in Haderslev en als het ook echt flink begint te regenen komen zien we een camping langs de route en is de beslissing snel gemaakt en schrijven ons in. In de meeste Deense campings is een kookruimte, die we hier ook gebruiken. Als het weer  een beetje droog is, kunnen we buiten bij de picknickbank eten. De andere gasten met hun campers en caravans kijken ons een beetje meewarig aan, danwel groeten ons vriendelijk.

We beginnen aan onze laatste dag. Vanuit Aabenra nemen we een snelle route over grote wegen. Een steentje in de achterband zorgt voor op onthoud, maar deze is snel gemaakt en in Padberg, de grensplaats betalen we de laatste dingen om ons kleingeld op te maken. Dan de grens over om in Flensburg treinkaartje te kopen. Op de camping die we al kennen vinden we snel ons plekje en hebben een leuke avond met een Deens echtpaar die ons uitnodigen in hun trekkershut om daar ons avondeten op te eten. Het levert een mooi gesprek op over ons en hun leven waarbij we nog iets meer te weten komen over de levenssituatie van de Denen. Economie, echtscheiding, opvoeding, materialisme en politiek komen aan bod. Uiteindelijk blijken het zeer strak gelovige mensen te zijn, maar toch prettig in de omgang. Een mooie avond om zo de fietsvakantie in Denemarken mee af te sluiten. De volgende dag om 17.30 u zijn we weer terug in Haarlem. Na twee weken mooi weer en veel gezien te hebben waren de laatste dagen te koud en te winderig. Maar iedereen sprak er over dat dit niet normaal was. Dat troost.
Wat indrukken:
  • Denemarken is zeker niet vlak en zeker niet altijd makkelijk te befietsen. Op de lange afstandroutes met kleine weggetjes langs de Noordkust van Sealand en de oostkust van Jutland rijden we op hellingen van ruim 15%. Als je houdt van een eilandgevoel, zoals wij dat kennen van de waddeneilanden dan zit je in Denemarken goed. Er is altijd water om je heen en pontjes die je willen overvaren. 
  • Veel mensen hebben een huisje aan de kust. Niet vreemd als je ziet uit hoeveel eilanden het land bestaat. 
  • Het land is verzorgd, net.Wegkanten zijn gemaaid, evenals de eigen gazons. Mensen houden van nette spullen, design en architectuur. De grote steden zijn hip. Een Nederlander die we spraken en al 20 jaar in Kobenhavn woont, noemde Denemarken traditioneel.
  • Denen sporten. Fietsen, hardlopen, kanoën, roeien, zwemmen. We zagen gezinnen in badjas naar de zee lopen voor een ochtendduik. Vooral in de grote steden is fietscultuur te ontdekken. Veel mannen in racefiets op weg naar het werk of terug aan het eind van de dag. In Kobenhavn veel vrouwen op de fiets. De Deense fietserbond is een actie gestart om dit verder te bevorderen.
  • Enkele thema's kwamen in gesprekken terug. Ze laten zien dat Denemarken mede door crisis aan het zoeken is hoe het toekomstig beleid in te richten: Ontwikkelingen op het werk, schaalvergroting, meer individualisme, liberaler en harder beleid van de leiding. Meer materialisme onder jongeren. Tegelijkertijd zie je de trots op het sociale systeem (geen zorgkosten, geen collegegeld, voorzieningen voor kinderopvang enz.)  en de angst hoe lang dit alles houdbaar is. Een ander interessant thema is het hoge scheidingspercentage van 55% tegenover 35% in Nederland. Als we daar met Denen over praten dan noemen ze dat vrouwen  vaker fulltime werken en carrière maken. Verwezen werd naar de serie Borgen. 
  • Het is verkiezingstijd. Te merken aan de vele verkiezingsborden langs de weg met talloze kandidaten en partijen. Op de dag van onze terugreis zijn de verkiezingen en heeft de liberale partij een overwinning behaald. De belangrijkste tegenstander was de sociaal democratische partij.
  • Je ziet rijkdom en armoede. Merkbaar aan de formules en het prijsniveau van de supermarkten. Van duur, ecologisch tot gewoon en budget. De meeste steden hebben voldoende aanbod voor de fietser die op toertocht is. Stel je inkopen niet uit tot het einde van de dag. 
  • Voor Nederlanders is Denemarken prijzig. Reken op anderhalf tot twee keer hogere prijzen voor een kop koffie, overnachting op de camping, ijsje, boodschappen enz. Musea hebben vergelijkbare prijzen als Nederland. Dit is ook voor de  Denen met een gewoon salaris. Ook zij nemen eigen eten mee en picknicken in het park.
  • Fietsen in Denemarken betekent dat je rekening moet houden met de wind en het soms heuvelige terrein. We reden dagen boven de 90 km, maar soms was het niet meer dan 50. 
  • Denemarken ligt 6-800 km boven Nederland en heeft een kortere zomer dan Nederland. Juni is op zich een droge maand, maar zo leerde de praktijk was nog erg fris. Tegelijkertijd stonden de Meidoorn en Sering nog prachtig in bloei. De kou en de hard wind was ook volgens de Denen zelf uitzonderlijk. Een overweging is om iets later in de zomer dit land op te zoeken. 
  • Fietsroutes zijn er voldoende en weergegeven op de Cycle map of Denmark. 1:500.000. Zie internet. Www.scanmaps.dk/cyckelkort. Plan bij je fietstocht ook de vertrektijden en kosten voor de veerboten. Wij betaalden tussen 90 en 350 kronen per persoon. 
Cijfers.
Km Tijd Gemidd
1 Flensburg - Guderup 56 4,07 13,5
2 Guderup- Rudkobing 77,8 5,08 15
3 RudKobing-Bandolm 50,4 3,44 13,5
4 Bandholm-Lendemark 103,4 6,14 15,9
5 Mon 44,4 2,5 15,6
6 Lendemark-Fakse Ladeplatz 53,9 3,4 14,6
7 Fakse Ladeplatz-Kobenhavn 99,7 6,11 15,8
8 Kobenhavn-Alme 69,6 4,25 15,2
9 Alme-Sjaelands Odde 69,8 4,4 15,2
10 Sjaelands Odde-Ajstrup 21,1 1,5 11,4
11 Ajstrup-Barrit 70,3 4,45 14,7
12 Barrit-Merlin 58,2 4,33 12,7
13 Merlin-Haderslev 52,2 4,02 12,09
14 Haderslev-Flensburg 65,9 4,3 14,6
Totaal 892,7 57,99
Gemiddeld 63,8 4,14 14,3