Grensroute 2023

 Grensroute - Doodendraad 2023

1.

Heerlen - Vijlen

Na alle familieperikelen wilden we toch nog wat fietsen en kozen voor de grensroute van het drielandenpunt naar de Noordzee.. Start in Vaals en dan de grens van België volgend naar Cadzand.

Een trieste WO I geschiedenis maar ook een motief om weer eens op de fiets te stappen. We rijden om 7.39 u uit Haarlem en rond 11.40 u zijn we in Heerlen.
Lange reis, maar dat kwam ook doordat er werken aan het spoor was tussen Haarlem en Sloterdijk. Een mooie reis, met gemakkelijke overstappen in Den Haag en Eindhoven. Na een kop koffie in de stad volgen we knooppunten naar Vijlen. Zo’n 20 km.  

We waren weer even vergeten dat Zuid Limburg niet vlak is. Dus rustig peddelen. Rond 15 u konden we terecht bij een zeer nette boerencaming en kregen we een klein plekje bij een stroom en waterpunt. Nadat de tent stond hebben we alleen gerommeld en geslapen. De intensieve gebeurtenissen van de vorige dagen zaten nog in ons lijf. Na het eten een wandeling door het heuvelland en een mooi gesprek met een gepensioneerd stel. De man vertelde Parkinson te hebben en dat hij bepaalde dingen niet meer kon, kostte hem veel moeite.




Ook zagen we een kruis en herdenkingsplek van een 12 jarige jongen die tijdens WO I gedood werd door een afgedwaalde kogel. Zo te zien wordt de herdenkingsplek nog steeds bijgehouden.

2. Vijlen - St Geertruid. 

Onze eerste fietsdag was pittig, ruig, maar vooral mooi. We vertrokken om 9.45 u van de camping en reden in 4 km naar het drielandenpunt. 325 m. Commerciële poppenkast. Na wat fotootjes daalden we af door een wild bosgebied, onverhard. Daar wordt je scherp van. Dit is deel van het oude staatje Moresnet. We stoppen voor koffie bij een uitzichtspunt en zien in de verte Noorbeek en Epen. We dalen scherp naar beneden. Ik zie de route op mijn gps en Carla volgt de knooppunten. Toch raken we elkaar kwijt en Carla komt in een dorp vijf km verderop terecht.



Gedoe. Dan komen we door st Graven Voeren dat ik me van oudere tochten herinner. En dan zijn we al snel in Mesch en hebben zo’n 45 km gereden. We besluiten een camping op te zoeken in het Limburgse heuvelland. De eerste camping is vol, de tweede heeft plek. We eten en slapen wat en gaan dan boodschappen doen in Eijsden. We slapen vroeg.

3. St Geertruid - Stamproy

Van een recht toe aan heggencamping zijn we nu aangekomen op camping ‘Oergezellig’ in Stamproy. De eigenaar heeft uitgelegd dat ‘oer’ in de camping vooral slaat op terug naar de natuur, basis. Nu is het er rustig, maar in de weekenden komen hier veel tentkampeerders uit de randstad met kinderen. Dit was weer een rare dag.













Stonden we om 9.15 u bij de veerpont ging de eerste vaart om 10 u. Tot overmaat van ramp was er geen enkel terras in Eijsden voor 10 open. OP de informatieborden wordt verteld dat er tot twee keer toe met een boot de doodendraad is gepasseerd waardoor het lukte een groep mannen naar Nederland te krijgen. Maar dat ging niet zonder slag of stoot, met schietpartijen en aanvaringen met peilers van de bruggen. Levensgevaarlijk.

 

 

 Na de overtocht de korte route naar Maastricht genomen langs de kalkmijn van de Enci. Koffie bij het OLV plein, met kersen vlaai. De serveerster gaf ons de goede vertaling van een gedicht op de muur aan de overkant van het terras. (Aan hoeveel mensen zou ze dit al gedaan hebben) 

 

Daarna gas bij Bever en boodschappen voor de dag. Toen beginnen aan de tocht naar het noorden. Prachtig het uitzicht over de Maas, ruimte voor de rivier, de vele fietsers op het pad, maar wat het vervelend maakte was de stevige noordenwind en de felle zon. 

 

 

 

Bij Maasmechelen passeren we een monument voor de doodendraad. Uiteindelijk hebben we 85 km gereden en daarbij een stuk afgesneden (Stevensweert en Thorn) anders waren we op 100km uitgekomen. Nu uitrusten bij een biertje en genieten van de oer van gezellig.

4. Stamproy- Reussel

We waren vroeg wakker en hadden vlug de tent afgebroken, maar we reden toch pas om 9 uur van de camping. Eerst maar boodschappen doen in Stamproy en geld halen. Vooral briefjes van 20,- want dat zijn tegenwoordig de prijzen voor een klein tentje en twee personen. Maar we betaalden ook 15,50 of 24 euro. Onduidelijk waar die prijzen op gebaseerd zijn. De route van vandaag is groen en landelijk en gaat door veel natuurgebieden. (..) en rondom Achelse kluis.

Ook het stuk tussen Bladel en Reussel is groen landelijk gebied. 

Bij de Achelse kluis is de straat geblokkeerd door een man en een vrouw op de fiets met bagage die dezelfde route doen als wij. Ze willen een foto van de fietsen en de grens maken. We stoppen en maken een praatje. Wij maken een foto van hen en zij van ons. Ze hebben een idee voor een camping iets minder ver dan ons plan. We nemen hun idee over.

Het gaat druppelen onderweg en we stoppen een paar keer om andere kleren aan te doen. We lunchen onder een boom en het weer klaart op. Ik rij een tijd in T-shirt. Een lekkere temperatuur en het ruikt altijd zo lekker na een regenbui.

We rijden door de Peelse Heide. Een ambtenaar liet zich inspireren door het stratenplan van Parijs en legde dit vast in de herinrichting van de Reusselse heide. Een grote en kleine cirkel.

We doen nog wat boodschappen in Reussel en vinden dan moeizaam de camping. De beheerster is lief en duidelijk en we krijgen een goede plek en kunnen alles opladen wat we willen. Geen oergezellig maar prima voor een nachtje.



Een medekampeerder komt langs omdat hij onze stoeltjes ziet en interesse heeft voor fietstochten met zijn kleinzoon. (Tja, wat ga ik nog allemaal doen met de kleinzoon op komst!! )
We eten lekker couscous, doen een wasje en drinken we met Petra en Caspar, die we vandaag ontmoet hebben, een kopje thee/koffie. In het dagelijks leven allebei machinist bij de NS. Ze waren wel gewend om op vakantie te fietsen (Moesel, Lille, Maas, Nederland) maar altijd in pensions. Hun vraag werd: Hoe zou het zijn om te gaan kamperen? Casper had er een flinke studie van gemaakt. Je moet een heleboel keuzen maken als het gaat om tent, matjes, mes, kook spullen enz. Prijs, gewicht, bruikbaarheid. En hoe doe je dat allemaal praktisch. Ook was er de vraag hoe je kan koken met twee pannen. Leuk gesprek met lieve mensen. En het was al donker toen we gingen slapen. Vandaag 88 km gefietst.

5. Reussel- Hoogerheide

We zijn aangekomen op SVR camping De Groene  Papegaai, aan een vijver en verder stikt het van oude pensionado's 70 en 80+. Er wordt veel gevist. Een prettige camping, niet duur en we waren verbaasd over het vertrouwen dat aan de mensen wordt gegeven. IJsjes en eitjes reken je zelf af zonder controle.
We hebben vandaag precies 100 kilometer gefietst. Beetje veel, maar dat ging samen met de warme dagen die eraan komen. We willen dan in Antwerpen zijn. De stad verkennen met de fiets en biertjes drinken op een terras.

Bijzonderheden van deze dag.
We rijden terug naar Reussel om boodschappen voor de dag te doen en rijden langs het kanaal Dessel-Schoten, een van de kanalen tussen de Maas en de Schelde. (64 km) Bedoeld voor transport, maar ook voor het bevloeien van de Kempense zandgrond. Een deel van de route gaat door en het Er waren rond Baarle Nassau veel informatieborden over de

Doodendraad, trieste geschiedenissen want vaak mislukte het passeren van de draad. Mensen waren niet bekend met elektriciteit dat vaak nog niet was aangelegd in de huizen. Men schat in dat er tussen 600 en 800 mensen zijn overleden door of bij de draad. 75% door elektrocutie en 20% door vuurgevechten bij de draad. De helft van de slachtoffers was Belg, maar ook veel Duitse deserteurs. Groot bos met onverharde paden. We drinken koffie maar vertrekken ook weer snel vanwege de muggen die ons weten te vinden. Daarna rijden we een stuk over het parcours van trein tussen Tilburg en Turnhout: het Bels lijntje. Een ander thema is dat door de afrastering een grote smokkelindustrie bestond. Ook  Duitse soldaten verdienden veel aan de smokkel van goederen als olie, graan, tabak enz. Ook interessant was de kolonie Wortel, vergelijkbaar met de kolonie van weldadigheid in Veenhuizen in Nederland was er een  opvoed-werkkamp voor zwervers. Ze werkten op de boerderij en het land en als ze wat verdiend hadden gingen ze weer naar Antwerpen. Probleem was alleen dat ze daar hun zuurverdiende geld snel uitgaven en weer landloper werden. We kwamen langs de begraafplaats van de wortelkolonie.

In de loop van de tijd zijn hier 1200 landlopers begraven. 

Tenslotte kwamen we door een groot oud veengebied. Zo’n vijf eeuwen is hier het veen afgegraven, gedroogd en gebruikt als brandstof. Nu is het landbouw en natuurgebied. 

We genieten op de camping in Hoogerheide van een biertje, een ijsje en de prijs is hier schappelijk 16 euro inclusief elektriciteit. We tellen onze zegeningen.

 

 

6. Hoogerheide - Antwerpen

Deze dag is een makkie. We zitten zo’n dertig kilometer van Antwerpen vandaan. Het blijkt dat we een een groot natuurgebied van de Brabantse wal zitten. We volgen deels een tijd een grote weg naar Putte en Ekeren. We slaan even linksaf om langs een hele grote Joodse begraafplaats te rijden en dan komen we bij een groot landhuis/kasteel Ravenhof en het moretusbos.

Dit bos is onderdeel van de Brabantse Wal, een heuvelrug met bossen en stuifduinen. Het vormt een sterke afscheiding met het vlakke kleilandschap van Zeeland met de zandgronden ten oosten hiervan. Ravenhof was van oorsprong een boerderij en later omgebouwd tot kasteel. Het was in eigendom van de nazaten van de Antwerpse drukker Plantijn.Rondom het kasteel werd een park aangelegd met dreven en zichtlijnen. 

Daarna wordt het gebied stedelijker en rijden we op een fietssnelweg naar de stad. Vanaf het nieuwe havenkantoor zoeken we onze eigen weg in de stad. We lunchen bij een bekend adresje van Carla en steken de Schelde over met de veerpont. Er is nog plek op het trekkersveld van de camping en we settelen ons. Ik doe wat boodschappen in een locale spar en maak een soepje. We hebben immers al geluncht. Dan tot onze verbazing arriveren ook de fietsvrienden uit Reussel en ze zetten ook hun tent op. Tijd om bij te praten over grammen jagen en elkaars achtergrond.

 

 7. Dagje Antwerpen

We willen vandaag met de fiets de stad Antwerpen verkennen. En dan vooral het oostelijk deel binnen de ring van het Noorderpark waar we koffie drinken tot aan Berchem en een groot park onder de ringweg. Daar houden we een soort siësta door te lunchen en een boek te lezen. 

Veel kleine gesprekjes met mensen vandaag. Een oude vrouw in de ALDI die net als mij verontwaardigd is dat de ALDI geen karnemelk verkoopt. Daarmee bakte ze vroeger altijd brood. Iets verder op in de wijk praten we een tijd met een Egyptische vrouw. Ik had haar in de supermarkt gevraagd of er in België al zelfscan kassa’s waren. Buiten kletsen we verder over zorgen voor kinderen, je buren kennen, werk vinden, bezoek aan familie.

Ze waardeerde ons gesprek zichtbaar. Na de siësta wilde Carla haar favoriete winkel bezoeken en werd ik met een biertje op een terras op de vrijdag markt gezet. Niet verkeerd. Na wat boodschappen voor de zondag zijn we teruggegaan naar Oost om te gaan eten op het plein de Dageraad.

Ook daar een leuk gesprekje met een Nederlandse man/jongen (34) die Nederland ontvlucht was vanwege het sterk neoliberale klimaat. Op de camping nog wat thee gedronken met onze fiets vrienden Petra en Caspar. Morgen vroeg op.

 

8. Antwerpen- Sas van Gent

We willen onze tocht afmaken maar het gaat de komende dagen rond de 30 graden worden. Wat een dilemma. We zijn hier nu en het is leuk om de route af te maken, maar fietsen in de hitte is geen pretje.

Oplossing vroeg op. Dat dachten de anderen van ons veldje ook en het is een drukte van belang om zes uur op ons veldje. Een jong Duits stel die gister laat is aangekomen vertelt dat ze van plan zijn om naar Amsterdam te fietsen (170 km) Die afstand doen we niet maar als we woensdag in Roosendaal willen komen dan moeten we een beetje doorfietsen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We rijden om 7 uur langs de Schelde linkeroever naar het zuiden. Dan volgen Burcht, Metsele, Beveren, Vrasene en Doel. Landelijk gebied met buitensteden van Antwerpen, maar ook een beetje niemandsland. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Er zijn veel racefietsgroepen op de weg die een gepeilde route rijden. Doel is een verlaten stadje dat op de planning stond gesloopt te worden voor de uitbreiding van de haven maar dat gebeurde maar deels, terwijl de mensen al weggetrokken waren. Gevolg : graffiti en weinig leven op straat. Wel zie ik auto’s bij huizen staan. Komen mensen weer terug? 

Voorbij de kerncentrale, na zo’n 40 km drinken we bovenop de dijk koffie met lekkers die we bij de bakker in Beveren hebben gekocht. Zowel voor als achter de hoge dijk waar we zitten, zijn natuurgebieden aangelegd als compensatie voor de verdwenen natuur: de Prosperpolder. Iets verder ligt het Verdronken Land van Saeftinghe met slikken (kale grond omdat het elke dag onder water staat door de getijdenwerking van de Schelde) en schorren (begroeid land dat alleen met springtij nat wordt) Het water is hier brak omdat zeewater zich mengt met het zoete water van de Schelde.

Dan volgt een flink stuk naar het vestingstadje  Hulst. Waar we om 11.30 u koffie drinken en de bidons bijvullen. We zitten in een zijstraatje in de schaduw en er gaat een verkoelend windje langs ons heen. Groepen vrouwen met dezelfde kleur kleren lopen langs ons heen. We weten niet waarom. Hulst is een oude vestingstad uit de tijd van de Spaanse bezetting en heeft hoge wallen in een stervorm. 

We gaan via een groot bosgebied en dus schaduw naar Koewacht. Een dorpje dat door de warmte wel uitgestorven is. We doen nog wat boodschappen en leveren onze blikjes in. Een groep Polen hangt wat rond op het plein. Ze laten de motor van hun auto draaien terwijl ze wat drinken.

 

 

 

 

Het is heerlijk fris in de supermarkt, maar buiten valt de warmte over ons heen. We bekorten soms de route wat en rond 15.45 u rijden we de camping op. Het plaatsje Westdorpe ligt tegen Sas van Gent aan. Een kleine camping bij een boerderij. We kunnen de tent onder de fruitbomen zetten en lummelen de rest van de middag en eten pas laat. We hebben 104 km gereden met een gemiddelde van 18,7 km in vijf en een half uur.

 

 

 

9. Sas van Gent - Groede

Vandaag hebben we om 13 u na zeven fietsdagen de grenspaal bij het Zwin bereikt. Actie geslaagd maar vooral: wat een landschappen, indrukken, verschillende stijlen van campings. En dat in iets meer dan een week tijd. Dit is een vakantie in turbostand. 

Vandaag waren we nog iets vroeger wakker dan gister en we reden opnieuw rond zeven uur van de camping. Meteen raakten we 20 min tijd kwijt omdat de kanaalbrug open moest voor een zeeschip. Een bijzonder gezicht zo’n enorm brugdek dat een kwartslag draait.

Na Sas van Gent reden we door een aantal polders: Albertuspolder, Sint Janspolder, mooi waren de kreken die speciale natuur opleveren. Na Boekhoute volgden we rechte trekvaarten met hoge bomen aan weerszijden. Handig bij wind, maar ook met zon. Na St Margriete en st Laurens gingen we bij Moerkerke op het noorden aan naar Sluis waar we koffie dronken.

De route naar Retranchement en Cadzand was van een andere keer bekend. Een mooi moment om de zee te zien en het Zwin een plek waar we een zomer met de kinderen kwamen.  Daarna boodschappen en doorfietsen naar de natuurcamping.

 

10, Groede-Waarde

We varen vandaag over van Breskens naar Vlissingen. Er is vandaag door onderhoud een uursdienst. Vertrek 8.18 u. Dus een beetje plannen. Natuurlijk zijn we een half uur te vroeg bij de vertrekhal. Tijd om de krant door te bladeren en wat rond te kijken wie nog meer overvaren.

Geen trein vandaag dus we moeten zelf het eiland over en dat is een klus door de stevige oostenwind. Ik rij de hele dag (72 km) achter Carla op de elektrische fiets aan om kracht te sparen. In het begin hebben we moeite om via knooppunten de LF13 route te vinden. Het landschap is vlak, recht toe recht aan. We gaan niet snel. We passeren een zelfbediening koffietentje met een bankje in de schaduw. Het lijkt op ‘Rustpunt’, zoals je dit in Overijssel tegen komt. Verschil is dat er hier ook een toilet bij zit. We praten wat met een Belgisch stel dat hier in een huisje zit en fietstochtjes maakt. We praten over met pensioen gaan of langzaam afbouwen. In België noemen ze dat "de landing inzetten'. Wel een mooi passend beeld. 

We rijden daarna op met een Duits jong stel dat net als ons via een wegomlegging de sluis bij Kruiningen probeert te passeren. Ze zijn hier bezig de dijk te verhogen tot een indrukwekkende hoogte. Daarna doen we in het stadje Kruiningen de boodschappen. 

 

 

 

 

 

 

 

Ons doel vandaag is het dorpje Waarde en de camping 'Zeeuws Genieten'. Dat zag leuk uit op de website, maar ook de naam daagt uit. We komen aan en melden ons bij het café. We betalen en zien dat er nauwelijks schaduw is. We vragen of we direct achter de zaal onder een boom in de schaduw kunnen staan. Dat is goed. Na de douche doen we allebei een verkwikkend dutje. Verder het vaste ritueel. Carla scoort bij de fruitstal aan de weg aardbijen, kersen en bessen. Dit is wel wat anders dan in de supermarkt kwa smaak. We zitten nog wat op het terras in de zon en lezen in de partytent bij ons plekje ons boek op de e-reader, lekker uit de wind . Vroeg naar bed om 21.30 u.

12. Waarde - Roosendaal - Haarlem

We zijn opnieuw vroeg op en ontbijten aan de picknicktafel bij de tent. De eigenaar van de camping komt een praatje maken. Hij is fruitteler en is als hobby een theetuin, lunchcafe en camping gestart. Deze wordt gemanaged door zijn vrouw Iris. 

We praten wat over de eetavonden voor de mensen in de streek en het vertrouwen dat hij geeft in de mensen die in de fruitstal voor zijn woning fruit kopen en zelf geld wisselen.

Daarna rijden we naar de LF route. Het is nog niet zo warm en het waait minder hard dan gister. De route loopt aan de zeekant van dijk. We hebben zicht op de kerncentrale in Doel en de hijskranen van de haven die we enkele dagen geleden ook zagen. Dan klimmen we langzamerhand de Brabantse wal op en drinken koffie. Veel wielrenners. We volgen de route tot Nissen. We zien dat er op veel plekken gesproeid wordt. Dan volgen we een riviertje onder Roosendaal en komen zo de stad in. De trein staat klaar en vertrekt om 11.31 u. Dat is de tijd dat we uit de lift komen.  

We rijden op het perron en de machinist zegt: Dit is niet de bedoeling!!. We stappen snel in en rijden we. De conducteur spreekt ons niet aan. We zijn om 13.15 u weer op eigen erf. Voldaan. Even genoeg zon gezien en gevochten met de wind., indrukken te over. Moe in de benen. We hebben 677,5 km gereden in negen fietsdagen. De dagen daarna houden we contact met onze fietsvrienden Petra en Caspar. Ze hebben minder haast om thuis te komen en doen het allemaal iets rustiger in de warme temperaturen. Toerfietsen verbindt want er valt veel uit te wisselen over de route, de geschikte camping, de afstand, de paklijst en de hoeveelheid gewicht.